TALK ติ๋ม
กลางวันของอีกวัน...
หลังจากที่ตื่นนอนได้ ฉันก็ต้องใช้ชีวิตแบบคนป่วย คือตื่นแต่เช้าล้างหน้าแปรงฟันและเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ กินข้าวกินยา พบหมอคอยตรวจเช็คร่างกายและหอยของตัวเอง
วันนี้มันดีอย่างหนึ่งคือเเผลฉันเริ่มดีขึ้นแล้ว หมอธาดาเลยอนุญาตให้กลับไปรักษาที่บ้านได้ จริง ๆ ก็กลับไม่ได้หรอกนะ แต่ไอ้หมื่นมันจะพากลับ เลยไม่มีใครกล้าขัดใจมัน เพราะกลัวว่าโรงบาลจะถล่ม
“ถ้างั้นผมจะจัดยาแก้อักเสษและยาฆ่าเชื้อให้แล้วกันนะครับ กลับไปก็ต้องหมั่นทานยาแล้วก็ดูแลรักษาจุดซ้อนเร่นให้ดี เพราะแผลมันยังไม่ค่อยสนิทนัก ถ้า…” หมอเอ่ย
“ถ้าอาการไม่ดีก็รีบมาโรงพยาบาลทันทีนะครับ! มึงพูดล้านรอบละไอ้ธาดา ห่วงเมียกูเกินหน้าที่ไปนะ!”
“ถ้าอาการฉันไม่ดีฉันจะรีบมาแล้วกันนะคะหมอ”
“โอเคครับ รักษาตัวเองด้วยนะครับ”
“ค่ะ ถ้ารักษาเองแล้วมันไม่หาย ฉันะจะรีบมาหาหมอให้หมอรักษาให้ทันทีเลยค่ะ” วินาทีนี้ไอ้หมื่นคือสายลม
