TALK ติ๋ม
อยากจะกรี๊ดดัง ๆ ให้ลั่นโรงพยาบาล ไอ้หมื่นเปลี่ยนไป ทุกอย่างในตอนนี้เหมือนกำลังดูซีรี่ย์เกาหลีเลยวะ หน้าแดงหูแดงหอยแดงหมดแล้วกู กรี๊ดสักล้านที
“หลงอะไร” เสแสร้งตอแหลแกล้งทำเป็นใสใส
มันยิ้มกรุ่มกริ่มออกมา แก้มของมึงนี้แดงเป็นลูกมะเขือเทศเลย นี้ไอ้หมื่นมันเขินเเหรอวะเนี่ย
“มึงเขินอะไร” อย่าว่าแต่มันเลย ตัวกูก็ด้วย พากันระงับความเขินไม่ไหวแล้วโว้ย เหมือนคนจีบกันแรก ๆ เลยวะ
“แล้วมึงเขินอะไร” ยิ้มอ่อน ๆ เผยมุมปากออกมา ชอบวินาทีนี้จัง
“กูเห็นมึงเขิน กูเลยเขินตามอ่ะ หันหน้าหนีไปทางอื่นก่อน ประชันหน้าตอนนี้กูตายพอดี
“แล้วมึงจะหันหน้าหนีทำไม หันหนีแบบนี้มันจะเขินได้เหรอวะ หื้ออ” ตายค่ะกูตาย มันจับหน้าฉันหันมามองหน้ามันอีกแล้ว เอี้ย หวั่นไหวผู้ชายหล่อ
“บอกแต่กูให้เลิกทำตัวน่ารัก มึงก็บอกตัวเองด้วย เลิกน่ารักได้แหละ กูเขิน” ใครไม่มานอนอยู่จุดนี้คงไม่มีทางรู้ว่าความเขินระดับ
