ในตอนดึกเขาก็มานั่งมองเด็กน้อยทำการบ้านด้วยความเครียดมาก เห็นแล้วน่าขำกับหน้าตาที่คิดมากของหนูหลิน วิชาฟิสิกส์คงทำให้ปวดหัวน่าดู แถมยังโทรปรึกษากับเพื่อนอีก เขาก็นั่งดูหนังทั่วไปโดยที่หนูหลินนั่งบนพื้นอยู่ระหว่างขาเขา “ไม่ไหวเลยฟิสิกส์เนี่ยหนูจะประสาทกินแล้ว” เธอวางปากกาแล้วซบหน้าลงที่ตักเสี่ยไทม์ “อะไรไหนถามมาเลย” เขาพร้อมช่วยเสมอถึงจะลืมไปเกือบหมดแล้วก็ตาม แต่เขาจะโทรไปถามไอ้ฟอร์มให้เพราะจำได้ว่ามันจบเอกฟิสิกส์พอดีและมันนั่นแหละที่เป็นคนสอน “ปวดหัวแล้ว ไว้พรุ่งนี้ค่อยไปทำดีกว่า” การบ้านส่งวันมะรืนดังนั้นเธอยังมีเวลาอีกตั้งเยอะ “มาดูหนังดีกว่าคล้ายเครียดกันนะ” พอดีเลยเขาสมัครดูหนังผ่านแอปพลิเคชั่นต่างๆไว้ค่อนข้างเยอะ แถมยังมีแต่เรื่องสนุกเต็มไปหมดที่เธอน่าจะชอบบ้าง “เลือกเอาจะดูเรื่องไหน?” เขาส่งรีโมทให้เลือกแต่นึกได้ว่าหนูหลินนั่งกับพื้นอยู่เลยยกมานั่งบนโซฟาด้วยกันแทน “เรื่องนั้น…เ