ตอนที่ 43
แม้จะเกิดจากความคึกคะนองทางอารมณ์ยีย่ำซ้ำเติมหล่อน อีกครั้งในบ้านพักเพราะด้วยแรงแค้นที่ผสมกับแรงรักอย่างรุนแรง แต่นั่นเขาก็คิดว่ามันคงไม่มีผลไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรอกน่า และก็ใช่ว่า ผู้หญิงคนหนึ่ง นั้นจะตั้งท้องได้ง่ายดายเสียเมื่อไหร่ล่ะ เพราะถ้าพันธ์สเปิร์มหรือน้ำเชื้อไม่แข็งแรงมากพอ มันก็หมดสิทธิ์เจริญเติบโตตายไปเสียก่อน
แค่เขาก็คิดในแง่นี้เหมือนกัน ฮึ ถ้าหากหล่อนนั้นมีลูกจริงๆ ภิญตรัยจะยอมรับลูกในท้องเป็นลูกของตัวเองหรือเปล่า
ใครว่าเขาไม่ครุ่นคิดล่ะลึกๆลงไปในใจของเขาก็ครุ่นคิด เกือบสามปีทีเดียวล่ะที่ผ่านมา และแล้วกาลเวลา ก็พัดพา ให้ผ่านไปอีกเก้าปี เพราะถ้าหล่อนพลาดท่า ให้เขาและในช่วงเวลานั้นหากมีการตั้งท้องแล้วคลอดลูก และลูกที่เกิดมา ก็คงโตมากอายุขนาดเรียนชั้นประถมสามได้ล่ะ แต่มันคงจะเป็นเรื่องที่เพ้อฝันมากกว่า และเป็นเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้เลย เพราะเขาเองก็ไม่เคยได้รั
