ฉันเดินตามหลังพี่สิงห์มาที่รถด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย มันกลัวไปหมดทุกอย่างเลยตอนนี้
จึก!
“อะ !”
จู่ๆ พี่สิงห์ก็หยุดเดินกระทันหันทำให้ฉันที่เดินตามหลังมา ติดๆ ขนเข้ากับแผ่นหลังของคนตัวโต จังๆ
“ไปรอในรถ” น้ำเสียง เรียบๆ ของพี่สิงห์เอ่ยสั่งฉัน คิ้วหนาขมวดเป็นปมนั่นบ่งบอกว่าตอนนี้พี่สิงห์หงุดหงิดแต่ไหน
“ค่ะ ค่ะ” ฉันรีบตอบพยักหน้า หงึกๆ อย่างว่าง่าย ก่อนจะรีบเปิดประตูเข้าไปนั่งในรถคันหรู
ฉันมองการกระทำของพี่สิงห์ผ่านกระจกทึบภายในรถ พี่สิงห์หยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ สีหน้าท่าทางของพี่สิงห์ทำเอาฉันหายใจไม่ทั่วท้องยังไงก็ไม่รู้
แค่เขายืน นิ่งๆ ไม่ยิ้มมันก็ทำให้ฉันขาสั่นแล้ว
—ภายในรถ
ทันทีที่พี่สิงห์เข้ามานั่งในรถ กลิ่นของบุหรี่ จางๆ บวกกับกลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่ติดตัวพี่สิงห์มันก็ลอยมาเตะจมูกฉัน กลิ่นแบบนี้มันน่าเวียนหัวดี จริงๆ
“เธออยากจะพูดอะไรกับฉันมั้ย ?” พี่สิงห์เลิกคิ้วขึ้นเช
