ฉันทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนอย่างเหนื่อยล้า มันเหนื่อยทั้งตัวแล้วก็หัวใจ โชคดีที่พี่สิงห์ยอมออกไปทางหน้าต่างตามคำขอร้องของฉัน แต่กว่าเขาจะกลับไปทำเอาฉันแทบแย่
ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้เจ้าเล่ห์จัง !!
เช้า...
วันนี้ฉันต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปโรงแรมที่ใช้สำหรับจัดในงานหมั้นของพี่สาวของฉันกับพี่สิงห์ และแน่นอนว่าวันนี้ฉันก็ต้องเจอกับพี่สิงห์อีก
“พริ้ง นั่นคอแกไปโดนอะไรมา ?” พี่มารีจ้องมาที่คอของฉันตาอย่างสงสัย
“อ่ะ มะ มดกัดมั้งคะมัน คันๆ” ฉันรีบยกมือขึ้นมาจับคอตัวเองทันที
พึ่งคิดได้ว่ามีรอยที่พี่สิงห์ทำเอาไว้ด้วย ลืมหยิบผ้าพันคอมาปิดเอาไว้ ขอให้พี่มารีอย่าสงสัยอะไรไปมากกว่านี้เลย
“แต่ฉันว่ามันไม่เหมือนรอยมดกัดเลยนะ...”
“นะ นั่นไงคู่หมั้นพี่มาแล้วค่ะ”
ฉันหันไปเห็นพี่สิงห์กำลังเดินมาพอดีเลยรีบขัดจังหวะพี่มารีไม่ให้สงสัยอะไรไปมากกว่านี้
“สิงห์ ทำไมนานมาจังคะ”
“พึ่งว่างครับ” พี่สิงห์ตอ
