ตอนนี้ฉันกำลังนั่งรอผลตรวจอยู่ที่หน้าห้องตรวจโดยมีพี่สิงห์นั่งอยู่ ข้างๆ ฉันพยายามอิฐฐานขอให้ตัวเองไม่ท้อง มันไม่ใช่เรื่องที่ดีสำหรับฉันเลย จริงๆ ยังเรียนอยู่แล้วไหนพ่อของลูกก็คือคู่หมั้นของพี่สาวตัวเองอีก ถ้าท้องขึ้นมา จริงๆ ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่ามันจะแย่แค่ไหน
“ถะ ถ้าเกิดว่าพริ้งท้อง จริงๆ...” ฉันถามพี่สิงห์ออกไป แต่แล้วฉันก็ต้องเงียบแล้วก็ก้มหน้าลงเพราะฉันไม่ควรไปเรียกร้องให้เขารับผิดชอบอะไร
ถึงฉันไม่อยากท้อง แต่ถ้าผลมันออกมาว่าฉันท้องจริงๆฉันก็ต้องทำใจยอมรับแล้วก็จะเลี้ยงเขาให้ดีที่สุด...ด้วยตัวเอง
มันแย่มาก จริงๆ ความรู้สึกของฉันในตอนนี้
“คิดว่าฉันจะปัดความรับผิดชอบ ?” พี่สิงห์พูดขึ้น
“มะ ไม่ค่ะ พี่สิงห์ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบ เพราะพี่สิงห์ต้องรับผิดชอบพี่มารี ไม่ใช่พริ้ง...”
พี่สิงห์ไม่ตอบอะไร เขาพ่นลมหายใจออกมา แรงๆ แบบหงุดหงิดกับคำพูดของฉันเอา มากๆ มันก็ดีแล้วไม่ใช่รึไงที่
