“ถ้าอยากจะชนะใจฉัน ก็อย่าปล่อยให้ฉันคุมเกมส์”
ยิ่งเข้าใกล้ผู้ชายตรงหน้ามากเท่าไหร่ ฉันยิ่งรู้สึกว่าเขาน่าค้นหา จากที่ฉันไม่เคยเห็นแก่ตัว แต่ตอนนี้ฉันกลับเปลี่ยนไปเหมือนเป็นคนละคน
“แล้วต้องทำยังไงคะ พริ้งถึงจะเป็นคนได้คุมเกมส์”
“มันคงไม่มีวันนั้น” พี่สิงห์โน้มใบหน้าลงมาตะโบมดูดดุนหน้าอกของฉัน เขาขยัมมันอย่างรุนแรงจนฉันรู้สึกว่าหน้าอกของตัวเองมันคงจะหลุดติดไปกับมือของพี่สิงห์แล้วตอนนี้
“อื้อ พริ้งเจ็บ อ๊า...”
“อื้มม...” เสียงทุ้มของพี่สิงห์ครางออกมาในลำคอ เบาๆ เขาพึงพอใจกับการกระทำของตัวเอง แต่สำหรับฉันมันเจ็บปวดเกินไป
“พี่สิงห์ พะ พริ้งเจ็บ เบาๆหน่อยได้มั้ย”
“ลุกขึ้น” พี่สิงห์เงยหน้าขึ้นมาพูดออกคำสั่ง
ฉันไม่ถามอะไร ลุกขึ้นตามที่พี่สิงห์บอก พอฉันลุกขึ้นพี่สิงห์ก็รูดซิบกางเกงของตัวเองควักท่อนเอ็นที่มันผงาดแข็งทื่อออกมา
“ตะ ตรงนี้หรอคะ” ฉันเบิกตากว้างอย่างตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะก
