1 อาทิตย์ผ่านไป
ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้คุยอะไรกับพี่สิงห์อีก เงินที่เขาโอนมาก็ไม่ได้โอนกลับคืนเพราะพี่สิงห์ไม่ยอมบอกเลขบัญชีกับฉัน
“พริ้งงงง แกได้ยินฉันพูดมั้ยเนี่ย” สายธารตะโกนใส่หูฉันเสียงดังทำเอาฉันตกอกตกใจหมดเลย
“แกจะเสียงดังทำไมเนี่ย พูดเบาๆก็ได้”
“เรียกรอบที่ร้อยแล้วแกเอาแต่เหม่อจะให้ทำยังไง เหม่ออะไรของแกหนักหนาเนี่ย ทำเหมือนคนอกหักไปได้”
“เปล่า แค่คิดเรื่องเรียนน่ะ”
คำพูดที่ไม่คิดอะไรของสายธารแต่มันกลับทำให้ฉันรู้สึก ช่วงนี้ฉันค่อนข้างที่จะเหม่อ จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว สมองมันวนคิดถึงแต่ภาพนั้นที่พี่สิงห์ส่งมา อยู่ บ่อยๆ ฉันห้ามไม่ให้ตัวเองคิด ไม่ให้ตัวเองรู้สึกไม่ได้เลย
“อย่าคิดมากสิ เรามีเวลาอ่านหนังสือกันอีกตั้งสองเดือน”
“อื้อ”
“ไปเปิดหูเปิดตากันหน่อยมั้ย อยู่มาตั้งอาทิตย์หนึ่งแล้วยังไม่ได้ไปไหนเลย”
“ดีเหมือนกันว่าแต่จะไปไหนดี” ฉันรีบตอบรับคำชวนของสายธา
