21
“ขยับสิ ช่วยกัน มันจะวิเศษที่สุด” สุดปรารถนาทำตามที่เขาสั่ง ขยับบั้นท้ายขึ้นสูงก่อนจะกระชั้นลงมา แรกเริ่มคือจังหวะช้า แต่ต่อมาคือความเร็วแห่งความหฤหรรษ์ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความมัน “อา...ดีมาก...อย่างนั้นแหละก้อย...อา”
“คุณต่อ...อืม...อ๊า...คุณต่อ” อลงกตกับสุดปรารถนามีความรู้สึกเดียวกันคือ ถูกความสยิวเสียวเล่นงานรุกเร้าเข้าสู่เกร็ดเลือด เดือดระอุไม่ต่างกับน้ำต้มบนเตาไฟ “คุณต่อขา...อา...คุณต่อ”
“จะถึงแล้วใช่ไหม...อา...ไปเลยที่รัก”
มือใหญ่ประคองสะโพกกลมกลึง เป็นฝ่ายบังคับจังหวะให้เธอ ทว่าเขาไม่ได้หยุดนิ่งเฉย ขยับเอวสอบอัดใส่ดอกไม้งามไปด้วย เร่งจังหวะส่งเธอไปยังฝั่งฝัน
“คุณต่อขา...ถึง...ถึงแล้วค่ะ...อา”
“ฉันก็จะถึงเหมือนกัน...โอ้ว...อูว์...ก้อยจ๋า” เขาครางเสียงต่ำ แต่ก็ยังส่งความเป็นชายไม่หยุด เขาจะหยุดได้อย่างไรเพราะตอนนี้อลงกตต้องเร่งทะยานตัวไปยังเบื้องบนสถานที่แห่งเดียวกับเธอ
สวร
