นานี่รีบวิ่งกลับเข้าคอนโดทันที โดยที่ไม่รอทีโอ มาถึงเธอก็เข้าห้องนอนล็อคประตู โดยที่ไม่ได้ฟังทีโออีก ทีโอเองก็ได้แต่นั่งถอนหายใจอยู่ในห้องนอนข้างๆเมื่อไม่สามารถเข้าห้องของนานี่ได้
จนกระทั่งเช้า นานี่ยังคงมีอาการตึงใส่เขาไม่หาย และเลือกที่จะไม่คุยกับเขาแม้แต่คำเดียว
"นานี่ หนูกินโจ๊กก่อน เดี๋ยวค่อยออกไปบริษัท"
"............"
"น้ำส้มคั้น พี่เพิ่งคั้นเสร็จ"
ทีโอยังคงดุแลเธอเหมือนเดิม ถึงแม้เธอจะไม่ยอมคุยกับเขาสักคำ จนกระทั่งอิ่ม เธอคว้ากระเป๋าเดินออกจากห้อง จนทีโอเอ่ยถาม
"หนูรอพี่ก่อน"
"ไม่ต้อง วันนี้จะขับรถไปเอง อย่ามายุ่ง" นานี่เอ่ย ก่อนคว้ากุญแจรถแล้วขับรถออกไปทำงานด้วยตัวเอง
"เฮ้อออ"
จนกระทั่งกลางวัน ทีโอเข้ามาหานานี่พร้อมมื้อเที่ยง เมื่อเธอไม่ยอมปริปากคุยกับเขาหรือรับสายเขาเลยสักสาย แต่เขาก็รู้ว่าเธออยู่ที่ไหนทำอะไร
"นานี่ หนูพักกินอะไรก่อน"
"........"
"หนูจะไม่คุยกับพี่ก็ได้
