“ค่ะ” หลิวหลิว ขานรับพร้อมลุกขึ้นและเดินไปหาเจ้าของเสียงเรียก
“จะออกไปข้างนอกด้วยกันมั้ย?” เควิ้นถามด้วยความรู้สึกไม่พอใจ
“ไปค่ะ” หลิวหลิว ไม่ต้องคิดสักนิด เธอเดินเคียงข้างไปกับเควิ้น ทิ้งให้แดนได้แต่มองตามด้วยแววตาที่ทำให้หญิงสาวต้องคิดหนักถ้าได้เห็น
“หลิวหลิว เธอจำอะไรไม่ได้เลยเหรอ?” แดนพึมพำกับตัวเองเบาๆ
“เรากำลังจะไปไหนกันเหรอคะ?” หลิวหลิว คิดว่าเธอมีสิทธิรู้สถานที่ปลายทาง เพราะงั้นเธอจึงถามทันทีที่เข้ามานั่งเบาะหลังคู่กับเควิ้น
“นั่งเงียบๆไปเถอะ” เควิ้นไม่ตอบ แต่กลับทำเสียงดุใส่ เจ ที่อยู่ตำแหน่งหลังพวงมาลัยขับเคลื่อนรถต่อไปอย่างรวดเร็ว เวลาผ่านไปกว่าสี่สิบนาที รถเลื่อนช้าลงที่หน้าโบสถ์ หลิวหลิว มองทะลุกระจกออกไปด้วยความสงสัย อย่างคุณเควิ้นไม่มีทางมาสารภาพบาปแน่นอน
หลิวหลิว ลงจากรถเมื่อเควิ้นลงมา เขาเดินอ้อมมาทางเธอ พร้อมคว้ามือเธอพาเดินเข้าไปในโบสถ์
“เรามาทำอะไรเหรอคะ?...!” ห
