CHAPTER 15

1769 คำ

CHAPTER 15 ให้มันได้อย่างนี้สิวะ! แม่งให้ตายเถอะ ชีทเรียนในมือถูกวางลงไว้อีกด้านหนึ่งซึ่งตอนนี้จะเป็นดีที่สุดถ้าห่างจากมือของผม ถึงแม้ชีทปึกนี้ผมต้องจ่ายเงินไปเกือบหมื่นแลกกับไอ้ฟ้าคนเหี้ย เมื่อน้ำตาลฝากมันเอามาให้ผมเพื่อให้ขิมแต่มันกับคิดค่าฝากมหาโหด ในนาทีนี้ไอ้เรื่องพวกนี้ช่างมัน มาสนใจเรื่องที่เกิดในขณะนี้ดีกว่า เกือบอาทิตย์กว่าที่ผมต้องไปกลับอยู่สามที่ระหว่างมหาลัย คอนโดและก็บริษัทโดยมีหน้าที่หลักสามอย่างนั่นก็คือเรียนดูแลขิมสุดท้ายทำงาน สลับแบบนี้วนเวียนไปแต่วันนี้เป็นวันที่หัวเสียที่สุดไม่มีอะไรมาเทียบได้เมื่อผมก้าวเข้ามาคอนโดแล้วเห็นอะไรบางอย่างตรงโต๊ะกลางโซฟา อารมณ์คุกกรุ่นก็เกิดขึ้น “กูรู้ว่ามึงมีเงินมากแต่มึงจะวางเหี้ยแบบนี้ไม่ได้ไอ้เกมส์” “...” ผมไม่สนกับคำพูดไอ้กันต์แต่จ้องมองเงินปึกหนึ่งตรงหน้านิ่งจากนั้นก็ปัดมันกระจายฟุ้งออกไปอย่างไม่ใยดี ไม่สนว่าเงินจำนวนนั้นมันจะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม