“หน้าอกเธอใหญ่มาก…ใหญ่เท่านี้เลย” เดเรคพูดเหมือนเพ้อๆ พร้อมยกมือขึ้นบอกขนาด ในขณะนี้สมองอันชาญฉลาดคิดถึงแต่เรือนร่างเย้ายวน และสัดส่วนที่ติดตาที่สุดคงหนีไม่พ้นหน้าอกหน้าใจขนาดมหึมาเกินตัวของแม่เจ้าประคุณ ซึ่งซุกซ่อนอยู่ภายใตเสื้อผ้าตัวโคร่งแสนเชยระเบิด เพียงแค่คิดถึงสองเต้าเขย่าโลกที่เขาเคยลิ้มลองมาแล้วเลือดในกายหนุ่มก็ร้อนฉ่าประหนึ่งลาวาที่กำลังจะพวยพุ่งออกมาจากปล่องภูเขาไฟ
“เฮ้ย! ไอ้บ้า ไม่ต้องระบุขนาดแบบนั้นก็ได้โว้ย!” ฟรานเชเซียสแทบจะสำลักน้ำลายตัวเอง
“บ้าชะมัด! ทำไมฉันต้องคิดถึงแต่แม่นั่นด้วยวะ เธอไม่คู่ควรกับฉันเลยสักนิด” เขาลดมือลงด้วยท่าทางฮึดฮัด พร้อมขยับริมฝีปากหยักลึกสบถ
“แต่ฉันว่าคุณสมบัติแบบนั้น อย่างน้อยเธอก็เป็นแม่ของลูกแกได้ละน่า แต่งๆ ไปเถอะว่ะ เชื่อฉัน” เจ้าพ่อค้าอาวุธลงความเห็นอย่างหนักแน่น
“ทำไมแกต้องพูดเหมือนพ่อกับแม่ฉันด้วยวะ” คนที่ยังไม่อยากบอกลาชีวิตลัลล้า
