ยัยตัวร้าย (100%)

2397 คำ

“ใช่ ผมเองว่าที่ ‘ผัว’ คุณ” พ่อหนุ่มจอมโอหังสวนกลับทันควัน ประกายตาขุ่นคลั่กที่จ้องหน้าหวานใสเขม็งทำให้คนตัวเล็กรู้สึกได้ถึงรังสีอำมหิตที่แผ่ซ่านออกมาจากด้านมืดของเขา  “หยาบคาย!” เสียงหวานตวาดลั่น พลางยกมือขึ้นดันใบหน้าหล่อลากไส้ จากนั้นก็ตะเกียกตะกายลุกจากตักกว้าง ก่อนจะถอยออกมานั่งห่างๆ   “คำว่า ‘ผัว’ มันหยาบคายตรงไหน ใครๆ เขาก็พูดกันทั้งนั้น” เขายักไหล่อย่างไม่ยี่หระ แถมยังลอยหน้ายอกย้อนด้วยถ้อยคำยียวนกวนประสาท “คุณจับตัวฉันมาทำไมไม่ทราบ” อารดาเปลี่ยนเรื่องทันควัน   “อยากจับผมก็จับ แล้วคุณจะทำไม” คำตอบของคนเผด็จการทำให้ใบหน้าสวยหวานถึงกับตึงเปรี๊ยะขึ้นมาอย่างปัจจุบันทันด่วน   “บ้าอำนาจ!” เสียงขุ่นประณามดังลั่น   “ขอบคุณที่ชม” “เฮอะ…ดูสมฐานะดีนี่ มาลักพาตัวทั้งที เอาลีมูซีนมาเลยทีเดียว” หลังจากกวาดตามองไปรอบๆ อารดาก็เอ่ยเหน็บแนมเสียงขึ้นจมูกด้วยความคับข้องใจจนอยากจะซัดอีกฝ่ายให้คว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม