เช้าวันใหม่
“วิชญ์ พร้อมดูแลปุยนะ” ปากหยักได้รูปจูบไปที่แก้มเนียนใส ร่างบางตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนแกร่งและร่างกายที่เปลือยเปล่าภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน
“อ๊ะ!” ปุยฝ้ายพยายามลุกจากเตียงเธอเจ็บระบมไปทั้งตัวโดยเฉพาะตรงจุดกึ่งกลางหว่างขาและข้อเท้ายังบวมเป่ง เมื่อเห็นยัยคนสวยหน้าจืดของเค้าหมดฤทธิ์เดชเขาจึงช้อนร่างบางอุ้มขึ้นอย่างง่ายดายและพาเธอไปอาบน้ำด้วยกัน
“นี่….นายทำอะไรลงไป” ดวงตากลมโตมองไปที่กระจกที่สะท้อนมายังอ่างอาบน้ำหลังจากวิชญ์อุ้มเธอลงมาแช่น้ำในอ่าง สายตาเธอก็มองเห็นร่องรอยสีแดงจ่ำเป็นดวง ๆ ทั้งหน้าอกและซอกคอของเธอเป็นฝีมือของคนตัวโตที่เอาแต่ใจกระหน่ำจัดหนักเธอเมื่อคืนนี้….. ใบหน้าหล่อยกยิ้มพึงพอใจกับผลงานของตัวเองและทำหน้าตากวน ๆ ใส่ยัยคนสวยหน้าจืดของเขาที่ตอนนี้เธอได้ตกเป็นของเขาจริง ๆ แล้ว
“ขอโทษคร๊าบ…เมียคนสวย” ปุยฝ้ายถึงกับถลึงตาโตใส่กับสรรพนามที่เขาเรียกเธอว่า…เมีย
“ฉันไม
