เก่งกว่าที่คิด
1218 คำ
@ ตึกวิศวะ
วันนี้วิชญ์และแก็งค์ยากูซ่าส์มีเรียนในห้องแลปแต่เช้า เป็นวิชาที่ทดสอบดินและมวลความหนาแน่นต่อด้วยวิชาเคมี
“วิชญ์….ช่วงนี้มึงหายหัวไปไหนมาว่ะ กูโทรไปก็ไม่รับแถมมึงก็ไม่อ่านไลน์กลุ่มอีก ถ้าไม่เข้าเรียนกูไม่เจอมึงเลยนัดกินเหล้ามึงก็เท” อินดี้แอบสงสัยวิชญ์ที่ช่วงนี้เขาเก็บตัวเงียบ และไม่ค่อยออกมาพบกลุ่มเพื่อน ๆ
“กูขี้เกียจมึงมีปัญหาอะไร….ตั้งใจทำงานส่งให้เสร็จ” วิชญ์เขาปิดบังเรื่องของเขากับปุยฝ้ายได้อย่างแนบเนียน วันนี้มีการบ้านและงานเยอะวิชญ์และเพื่อน ๆ ต่างรีบกลับเพราะต้องส่งงานอีกทีภายในพรุ่งนี้ก่อนเที่ยง
วันนี้ปุยฝ้ายกลับเร็วเธอจึงมานั่งทำการบ้านกับเพื่อน ๆ เธอจะเป็นคนทำและให้เพื่อนอีกสองคนลอก เมื่อเสร็จทุกคนต่างแยกย้าย วันนี้กิ๊กไปนอนที่ห้องของแฟนเธอจึงไม่ได้อยู่กินข้าวเย็นกับเพื่อนส่วนเต้ยก็ขอเอาการบ้านไปลอกที่คอนโด จนเวลาเกือบจะห้าโมงเย็นปุยฝ้ายเธอสั่งอาหารเดลิเวอรี่รอและไม่ลืมจะไลน์ไปถามวิชญ์ว่าเขาจะกินอะไร เมื่ออาหารมาส่งเธอก็รอเขากลับมากินข้าววิชญ์ได้คีย์การ์ดจากปุยฝ้ายซึ่งเป็นคีย์การ์ดสำรองเพราะเธอขี้เกียจลงไปรับเขาด้านล่าง จึงให้เขาไว้และครบสิบวันเธอจะขอคืน
เมื่อวิชญ์กลับมาถึงอพาร์ตเมนต์ของเธอเขามีเสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวในรถจึงไม่ได้กลับไปเอาที่คอนโดมาหลายวัน เมื่อทั้งคู่ทานอาหารเย็นเสร็จ วิชญ์ก็รีบเอางานมาเคลียร์ซึ่งเป็นวิชาที่ค่อนข้างคำนวณเยอะมีแต่ตัวเลขและสูตรเต็มไปหมด ส่วนปุยฝ้ายก็ไปอาบน้ำแล้วมาปอกผลไม้ให้วิชญ์ทานวิชญ์ที่กำลังทำหน้าจริงจังเขาดูเท่และมีเสน่ห์เวลาเขาทำหน้าตาแบบนี้ดูเหมือนผู้ใหญ่ดูแล้วช่างอบอุ่นมุ่งมั่น วิชานี้คือ Soil Mechanics มีการคำนวณหาค่าความสัมพันธ์ต่าง ๆ สำหรับวิชญ์ด้วยความที่เขาเก่งคำนวณก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรมากมายเขาทำการบ้านเสร็จในเวลาไม่นาน
“อยากรู้ว่าวิศวะเขาเรียนอะไรกันบ้าง” มือบางวางจานผลไม้ไว้บนโต๊ะและมานั่งข้าง ๆ เขา เธอสนใจการบ้านของวิชญ์เขาเลยให้เธอดูตำราเรียนและโจทย์การบ้านของเขาวันนี้
“ปุยขอลองทำบ้างได้มั้ย”
“ อืมม! หาค่าความหนาแน่นละหน่วยน้ำหนัก….ขอลองหน่อยนะ สูตร ความหนาแน่น = มวล/ปริมาตร = P = M/V kg./mยกกำลัง3” ปุยฝ้ายจึงเริ่มคำนวณออกมาให้วิชญ์ดู ซึ่งคำตอบของเธอนั้นตรงกับของเขาไม่น่าเชื่อว่าเธอจะแก้สมาการให้เขาได้
“ไม่รู้จะถูกมั๊ย? วิชญ์ช่วยดูคำตอบข้อนี้ให้ปุยทีสิ” ปุยฝ้ายครุ่นคิดแม้ขั้นตอนและวิธีคิดจะแสดงไม่ครบบ้างแต่คำตอบที่ได้มันถูกต้อง
“ใช่! ถูกต้องแล้วล่ะครับ” เขาเอามือมาลูบหัวเธออย่างเอ็นดู และทึ่งในความสามารถและความเก่งในตัวปุยฝ้ายแอบภูมิใจที่เขาชอบคนที่พิเศษแบบเธอ……เขามั่นใจว่าชอบคนไม่ผิดแน่ ๆ คราวนี้
“เก่งกว่าที่วิชญ์คิดนะเนี่ยแบบนี้เรียนวิศวะได้สบาย ๆ เลย” วิชญ์ไม่รู้ว่าปุยฝ้ายเธอเรียน ม.ปลายสายวิทย์คณิต แต่เธอเบนสายไปเรียนต่อสายอาชีพที่จริงเธอจะเลือกเรียนพยาบาลแต่เธอเป็นคนกลัวเลือด
“ไม่ขนาดนั้นหรอก…..แค่เอาตัวรอดไปวัน ๆ” เธอเป็นคนที่ถ่อมตัวอยู่แล้วแต่ไหนแต่ไรจึงมีแต่คนชอบและเป็นที่รักของเพื่อน ๆ มาตลอด
คืนนี้เป็นคืนที่แปดแล้ว วิชญ์รู้สึกใจหายแปลก ๆ และคิดถึงอนาคตว่าเขาจะต้องทำอย่างไรที่จะได้มีปุยฝ้ายในชีวิตเขานอนไม่หลับจึง พลิกตัวไปกอดคนร่างบางที่นอนหันหลังให้ ที่จริงปุยฝ้ายยังไม่หลับเธอรู้สึกตัวว่าถูกคนตัวโตแอบกอดแต่เธอก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร อ้อมกอดของเขานั้นอบอุ่นเป็นกอดที่ทำให้เธอรู้สึกปลอดภัย ปุยฝ้ายเริ่มชินกับการที่มีวิชญ์นอนข้าง ๆ เธอไม่กลัวเขาและไว้ใจเขามากขึ้น จริง ๆ เธอก็ลองใจเขาเหมือนกัน ว่าเขานั้นเป็นคนที่เอาเปรียบเจ้าชู้หรือว่าเป็นคนที่เชื่อถือได้กันแน่……วิชญ์ในตอนนี้ที่ทั้งรักทั้งหลงและถนอมปุยฝ้ายมาก เขาแค่ได้กอดได้จับมือยัยหน้าจืดแค่นี้เขาก็มีความสุขจนล้นใจแล้วไม่คิดเอาเปรียบหรือทำร้ายเธอ ทั้งคู่นอนกอดกันทุกคืนจนเริ่มเป็นความเคยชินก่อนนอนต่างคนต่างเล่าถึงเรื่องราวของครอบครัวและชีวิตในวัยเด็กของกันและกันทำให้ทั้งคู่สนิทสนมและไว้ใจกันมากขึ้น
“ตื่นได้ล่ะครับ….” วิชญ์จูบไปที่หน้าผากของปุยฝ้ายปลุกให้เธอตื่น คนสวยขี้เซาก็ลืมตาขึ้นมาเธอหลับสนิท
“อรุณสวัสดิ์” เธอทักทายเขาพร้อมกับหัวยุ่ง ๆ วิชญ์ยิ้มให้กับยัยหน้าจืดที่ไม่เขินไม่ห่วงสวยเอาซะเลย
“วันนี้ขอไข่ดาวไส้กรอกกับขนมปังปิ้งนะครับ” เขาสั่งปุยฝ้ายราวกับว่าเป็นคู่รักที่ต้องทำอาหารเช้าให้กัน
“งึก ๆ ๆ” คนร่างบางพยักหน้าและฟุบหน้าลงบนหมอนนุ่ม วิชญ์อดที่จะมันเขี้ยวเธอไม่ได้จึงจับคนขี้เซาเอามากอดแนบอกปุยฝ้ายเธอก็ใจเต้นแรง
ตึก ! ตึก ! ตึก ! เธอก็ได้ยินเสียงหัวใจอีกดวงที่เต้นแรงไม่แพ้กัน
“อีกแค่คืนเดียว วิชญ์จะไม่ได้อยู่กับปุยล่ะนะ” เขากอดเธอแน่นราวกับว่าเธอจะหายไป
“อื้อ” เสียงอู้อี้ของคนร่างบางขานตอบเขากอดเธอเพื่อเป็นการปลอบตัวเอง ริมฝีปากยักได้รูปของเขาจูบมาที่ปากบางสีชมพูเขาจูบเธออย่างอ่อนโยน ปุยฝ้ายก็ยอมให้เขาจูบเธอเริ่มไม่แน่ใจในตัวเองล่ะว่าทำไมถึงต้องยอมเขาง่าย ๆ แบบนี้ทุกทีร่างกายเธอจะต่อต้านเสมอ
หลังจากทานอาหารเช้าและอาบน้ำแต่งตัวเสร็จทั้งคู่ก็รีบออกไปเรียนตามปกติ ก่อนไปเรียนวิชญ์เขาก็แอบมาจุ๊บแก้มของสาวสวยที่เขานั้นคลั่งรักมากที่กำลังวุ่นวายเตรียมกระเป๋าและหนังสือ ปุยฝ้ายเธอก็ตกใจเล็กน้อยที่จู่ ๆ วิชญ์ก็แอบย่องมาทำอะไรแบบนี้
“จะว่าไปวิชญ์เขาก็เป็นคนที่เวลาอยู่ด้วยแล้วเขาก็น่ารักดี” เธอเผลอคิดอะไรเรื่อยเปื่อยรู้ตัวอีกทีก็เริ่มรู้สึกดีกับเขามากขึ้น แต่ก็พยายามเก็บซ่อนความรู้สึกลึก ๆ ที่มีต่อเขาเอาไว้เพราะเธอไม่เคยคิดที่จะนอกกายหรือนอกใจคู่หมั้นคู่หมาย ที่เธอยอมรับคำท้าทายกับวิชญ์นั้นมันคือการที่จะให้เขาเลิกมาวุ่นวายและก่อกวนเธอแค่เท่านั้น
- ผู้เขียน
