ช่างแมร่ง
1227 คำ
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูห้องของปุยฝ้ายดังขึ้นเธอเปิดก็พบกับพี่ท็อปกิ๊กและเต้ยที่หิ้วเบียร์มาพลุงพลัง
“เฮ้ย! ไอ้พี่ท็อฟมาได้ไงเนี้ย” ปุยฝ้ายทักทายพร้อมยิ้มกว้าง
“ก็เปรี้ยวปากวันนี้ว่างจะมาดวลก่ะกิ๊กมันขอใช้สถานที่ในห้องนะ” ที่จริงพี่ท็อปอยากจะมาดูปุยฝ้ายตามที่เพื่อน ๆ ขอจึงวางแผนกันว่าจะมาดื่มที่ห้องของเธอ….ทุกคนก็มาดื่มและพูดคุยอยู่เป็นเพื่อนปุยฝ้ายเพื่อให้เธอผ่อนคลาย
“มึงพวกกูอยู่ข้างมึงนะ” เต้ยและกิ๊กให้กำลังใจเพื่อนสาวปุยฝ้ายตอนนี้เป็นคนคออ่อนที่สุดในกลุ่มเริ่มเมาเธอกินไปสักใบหน้าสวย ๆ ก็แดงอมชมพู
“หน้าอย่างปุยหาผัวใหม่แค่สองนาทีมันก็ได้ล่ะ” ท็อปบอกให้ปุยฝ้ายเป็นนัย ๆ เขารักเธอเหมือนน้องสาว และก็อยากให้ปุยฝ้ายเจอคนที่ดี
“พี่ท็อปรู้เรื่องปุยหมดแล้วใช่ไหม” ยัยสองคนนี้ปากไวปุยฝ้ายบ่นเพื่อนแต่เธอก็รู้สึกดีมากที่มีเพื่อนและพี่ที่รักและเป็นห่วงเธอขนาดนี้
“ช่างแมร่ง! ผู้ชายเหมือนกันหมดแหละตอนอยากได้ก็อีกอย่างพอได้ไปแล้วก็อีกอย่าง” ปุยฝ้ายพูดความในใจและยกเบียร์ดื่มจนหมดแก้ว ทั้งสามคนที่นุ่งมองดูเธอก็ส่ายหน้าพร้อมกับโล่งใจที่เธอได้ปลดปล่อยจนเวลาผ่านไปทุกคนเมามายปุยฝ้ายเมาหนักที่สุดหลับไปแล้ว
น้ำผึ้งคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายที่จะอยู่กับวิชญ์เธอพยายามอ้อนเขาและให้เขาสนใจแต่เขาแกล้งหลับเธอจึงหมดอารมณ์และต้องรีบกลับไปหานาวา รุ่งเช้าเป็นวันหยุดวิชญ์ได้รับรถสปอร์ตสีดำของเขาไปส่งน้ำผึ้งที่สนามบินเขาขับอย่างเร็วและส่งเธอขึ้นเครื่อง วิชญ์ได้โทรหาเจเจและบอกให้เขานัดยูริที่ร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัยให้
@ ร้านกาแฟ
“อเมริกาโน่เย็นได้ล่ะค่ะ” พนักงานสาวนักศึกษาของมหาลัยเอากาแฟมาเสิร์ฟ วิชญ์ที่วันนี้เขาดูหล่อทุกองศา บวกกับวันนี้ขับรถสปอต์หรูมามันเพิ่มความเท่และบ่งบอกถึงฐานะทางบ้านโดยไม่ต้องอธิบาย พนักงานสาวในร้านแอบกรี๊ดเขาบางคนถึงกับแอบถ่ายรูปเขาไว้ในมือถือก็มี
“อ้าว..มานานแล้วเหรอ” ยูริที่วันนี้เขาแต่งตัวสบาย ๆ และมาคนเดียวเข้ามานั่งและสั่งกาแฟ
“กูมีเรื่องจะถาม เกี่ยวกับปุย” วิชญ์ไม่อ้อมค้อมทุกทีเขาจะให้เพื่อนคอยถามยูริให้ แต่วันนี้เขาร้อนใจมากอยากจะรู้ความเป็นไปของปุยฝ้ายว่าตอนนี้เธอเป็นอย่างไร
“กิ๊กมันต้องโกรธกูแน่ ๆ ที่เอาเรื่องเพื่อนของมันมาพูดกูบอกมึงไม่ได้ว่ะ” ยูริไม่อยากพูดถึงเรื่องปุยฝ้ายเพราะเขารู้ว่ากิ๊กรักปุยฝ้ายมาก
“ไอ้ยู..มึงเห็นกูเป็นเพื่อนเปล่าว่ะ เมียมึงไม่รู้หรอกถ้ากูไม่พูดมึงไม่พูด” วิชญ์พยายามกล่อมยูริให้เปิดปาก
“เอามึงอยากรู้เรื่องอะไรล่ะ” ยูริก็เปิดใจและจะเล่าเท่าที่รู้มาจากกิ๊ก
“ทุกเรื่อง” วิชญ์จริงจังและตั้งใจฟังเรื่องของปุยฝ้ายมาก
“ไอ้สัด!…กูไม่ใช่กล้องวงจรปิดที่จะบันทึกทุกเรื่องนะโว้ย... คือปุยฝ้ายน่ะเขามีปัญหากับคู่หมั้น ที่ตอนนี้ปุยมันจับได้ว่าคู่หมั้นมีผู้หญิงอีกคนและไม่สนใจปุยฝ้ายเลย อ้างแต่เรื่องงานและตอนนี้พวกเขาก็ไม่ลงรอยกันปุยฝ้ายเสียใจหนักเธอเป็นผู้หญิงที่เก็บความรู้สึกเก่งปากบอกว่าไม่เป็นไร แต่ช่วงนี้เธอเก็บตัวเอาแต่เรียน ๆ ไม่สนใจอะไรสักอย่าง” วิชญ์ที่ได้ฟังถึงกับเอากำปั้นทุบที่โต๊ะ เขาผิดหวังที่ปล่อยให้ปุยฝ้ายหลุดมือเพียงเพราะผู้ชายของเธอมาก่อนเขาก็เท่านั้น คิดว่าผู้ชายที่เธอเลือกจะดีกับเธอมากกว่านี้ไม่ทำให้เธอต้องเสียน้ำตาแบบวันนั้นอีก
“แล้วตอนนี้ปุยฝ้ายมีคนคุยใหม่รึยัง” วิชญ์ถามยูริต่อ
“ก็มีแค่คนมาเกาะแกะอะไรบ้างแต่ปุยมันไม่เอา ปุยฝ้ายเป็นคนโลกส่วนตัวสูงจีบไม่ติดง่าย ๆ หรอกมึงน่าจะรู้ดีกว่าใคร” ใบหน้าหล่อยิ้มกว้างวิชญ์ภศุหัวใจฟูและมีความหวังขึ้นมาอีกครั้งและในครั้งนี้เขามีโอกาสแล้ว เขาเคยพูดไว้ว่าแม้จะมีโอกาสแค่ 0.01% เขาก็จะหวัง ตอนนี้เขามีโอกาสมากกว่านั้นแน่นอนเขาจะต้องคว้ามันมาให้ได้
เต้ย: ฮัลโหล....เพื่อนสาว วันนี้วันเกิดกูพวกมึงจะใจดำทิ้งกูอยู่ห้องคนเดียวจริง ๆ หรือ
กิ๊ก: กูได้หมดแต่ขอชวนผัวไปด้วยนะ เดี๋ยวไม่มีคนขับรถให้
ปุยฝ้าย : ได้ดิวันนี้วันหยุดเต็มที่
@ Club
วันนี้ทั้งสาวเพื่อนสนิทและยูริกับเพื่อน ๆ ต่างคณะของเขาอีกสองคนมาใน Club ที่เหล่านักศึกษาวัยรุ่นและวัยทำงานชอบมาท่องเที่ยวยามราตรีบรรยากาศในร้านคึกคักตอนนี้ยังไม่ดึก สามสาวที่วันนี้แต่งตัวจัดเต็มปุยฝ้ายวันนี้เธอแต่งหน้าและทำผมโชว์ใบหน้าเล็กสวยหวานที่วันนี้ดูเซ็กซี่เย้ายวนหวานซ่อนเปรี้ยวกับชุดมินิเดรทรัดรูปเห็นสัดส่วนโค้งเว้าสายเดี่ยวสีดำกำมะหยี่ บวกกับรองเท้าส้นสูงยิ่งขับผิวขาวผ่องอบชมพูของเธอรูปร่างอรชรสูงเพรียวดูเด่นมากจนยูริเอ่ยแซว
“หูยย ปุยมาลุคนี้จำแทบไม่ได้ใช่ปุยฝ้ายตัวจริงป่ะเนี่ยนึกว่าพริตตี้นางแบบ” คนที่ถูกชมรู้สึกเขินเพราะทุกสายตาโดยเฉพาะหนุ่ม ๆ ก็มองมาที่โต๊ะของเธอตลอด
ทางด้านแก็งค์ยากูซ่าที่มีแค่สามคนขาดเพียงแต่วิชญ์ที่วันนี้เขาไม่ได้มาเพราะติดธรุะกับอาจารย์บอย ลูกพี่ลูกน้องที่ขอให้วิชญ์ไปช่วยงานที่มหาวิทยาลัยค่ำ ๆ ทั้งสามหนุ่มยากูซ่าก็ชอบมาสิงสถิตในร้านนี้แทบจะทุกคืนพวกเขานั่งอยู่บนชั้นลอย VIP สามรถมองผ่านกระจกมองเห็นได้ทุกโต๊ะแต่ข้างนอกไม่สามารถมองเข้าไปได้ พวกเขานัดสาวสวยมานั่งดื่มทุกครั้งแต่ละครั้งจะควงสาวสวยไม่เคยซ้ำหน้าและถ้าถูกใจก็จะพาไปนอนที่คอดโดและเปย์หนักแทบทุกคน ซึ่งไม่มีสาวคนไหนที่จะไม่อยากเข้าหาและอยากเป็นแฟนกับพวกเขา แต่ก็ไม่มีสาวคนไหนที่ทำให้สามหนุ่มแก็งค์นี้หยุดเจ้าชู้ได้ถ้าถูกใจก็คบแต่ไม่มีใครคบสาวนานเกินหนึ่งเดือนสักคน
ต้นไผ่: วิชญ์มึงอยู่ไหน?
วิชญ์: กูอยู่มหาลัย ช่วยงานอาจารย์บอยมึงมีไร
ต้นไผ่ : กูว่ากูเจอบัดดี้กูใน Club ว่ะ มากับเพื่อนของไอ้ยูริต่างคณะสองสามคนและก็เมียมัน
วิชญ์ : ฮ่ะ!…มึงจับตาเฝ้า ยัยหน้าจืดไว้นะอย่าให้ใครลากไปยัยนั่นคออ่อน
- ผู้เขียน
