มาเฟีย(กับ)เมียวัยแรกแย้ม
บทที 21.(อดีตที่แสนเจ็บปวด)
พิรัชหรือปีเตอร์กำลังเดินออกมาจากสถานีตำรวจหลังให้การกับตำรวจตามคำสั่งของสิงหาเรียบร้อยแล้ว ร่างสูงเดินไปตามฟุตบาทข้างถนน ขณะนั้นมีหนุ่มสาวคู่หนึ่งกำลังเดินเคียงข้างกันท่าทางกระหนุงกระหนิงผ่านหน้าเขาไป ทำให้ชายหนุ่มหวนนึกถึงภาพในอดีต วันนั้นเป็นวันที่เขาตัดสินใจล้างมือจากวงการนักฆ่า...
"จริงเหรอคะปีเตอร์"
หญิงสาวหน้าตาน่ารักทำตาโตหลังจากฟังคนข้างกายพูดจบ เขาส่งยิ้มให้เธอ พลางยกมือขึ้นลูบศีรษะเล็กเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู
"จริงสิ ที่ผมตัดสินใจทำแบบนี้ก็เพื่อคุณเลยนะจิงจิง"
พิรัชบอกเสียงนุ่มพลางคว้ามือหญิงสาวมากุมไว้
"วงการนี้ยิ่งอยู่ก็ยิ่งไร้ความรู้สึก และแทบไม่หลงเหลือความเป็นมนุษย์ ผมจึงต้องรีบถอนตัวออกมาก่อนที่ผมจะกลายเป็นแบบนั้น จากนี้ไปผมจะยึดอาชีพสุจริตและใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคุณ"
"ปีเตอร์... "
จิงจิงเงยหน้าขึ้นและมองเขาด้วยความซ
