“หายไปไหนกันมา”
เสียงเย็นยะเยือกของเจ้านายทำเอาลูกน้องคอหดกันเป็นแถว ๆ ทั้งวิลล์และไมค์ต่างพากันก้มหน้าลง ไม่กล้าสบสายตาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยถ้อยคำตำหนิ
พวกเขาแค่ออกไปสูบบุหรี่นอกงานไม่ถึงสิบนาที ไม่คิดว่าจะทำให้บอสไม่พอใจขนาดนี้
“พวกผมออกไปสูบบุหรี่มาครับ”
“งั้นเหรอ”
พลชถามเหมือนไม่ใส่ใจ แต่คนที่อยู่ด้วยกันมานานรู้ดีว่าเจ้านายแค่ยังไม่อยากเช็กบิลตอนนี้เท่านั้น ยังไงพวกเขาก็หนีไม่พ้นโทษ ข้อหาปล่อยปละละเลยหน้าที่
วิลล์หน้าจ๋อยสนิท เขาผิดเองที่ชวนไมค์ออกไปพร้อมกัน เพราะเห็นว่าไอรินมีเพื่อนอยู่ด้วยไม่น่ามีปัญหาอะไร ใครจะไปคิดว่าบอสจะกลับมาเร็วขนาดนี้
“กลับได้แล้ว”
“ครับบอส”
วิลล์สบสายตากับไอรินแวบเดียว ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปนั่งที่ตำแหน่งคนขับอย่างรวดเร็ว ไมค์ตามไปนั่งข้างคนขับ ส่วนไอรินกับพลชนั่งตอนหลังที่เป็นเบาะสี่ที่นั่ง หันหน้าเข้าหากันโดยมีโต๊ะขนาดไม่เล็กไม่ใหญ่กั้นกลาง หน้าต่างทั่
