ภายในห้องนอนกว้างขวาง ข้าวของเครื่องใช้ทุกอย่างถูกจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบ เครื่องปรับอากาศทำงานเสียงเงียบกริบ ดวงไฟสีนวลทำให้ห้องมีบรรยากาศที่อบอุ่น เหมาะสำหรับไว้พักผ่อนหลังจากทำงานมาอย่างหนักทั้งวัน
“แฮ่ก!”
มันควรจะเป็นอย่างนั้น ถ้าไม่ใช่เพราะคนเอาแต่ใจบอกว่าจะมาหากัน
บนเตียงนอนคิงไซซ์ ร่างทั้งสองที่มีขนาดแตกต่างโยกไหวเป็นจังหวะเดียวกัน อุณภูมิยี่สิบองศาไม่มีประโยชน์ เมื่อผิวกายของไอรินและพลชต่างชุ่มโชกไปด้วยเหงื่อ ไฟสีนวลทำให้บรรยากาศเร่าร้อนอย่างไม่น่าเชื่อ รอบเตียงระเกะระกะไปด้วยเสื้อผ้าที่ถูกโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี
“ไอริน อ้าขากว้าง ๆ อื้ม”
“บอสขา บอส อื้ออ”
ผ้าห่มผืนนุ่มถูกปัดตกลงไปกองที่พื้นข้างเตียงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่มีใครสนใจ พลชโยกกายเข้าใส่เลขาสาว ทั้งแรงทั้งหนักแน่น ราวกับไม่รู้จักความเหน็ดเหนื่อย
“อื้อ บอสขา แฮ่ก”
ไอรินหอบหายใจหนักหน่วง ร่างบอบบางบิดเร่าด้วยความซ่านเสีย
