งานปาร์ตี้สังสรรค์ยังดำเนินต่อไปพักใหญ่พินทุอรก็ขอตัวไปนอนก่อน เพราะเธอต้องตื่นแต่เช้ามืดเพื่อทำขนมไปขายที่ตลาดเช้า
"ฝันดีครับแม่" ทัตพล กานต์กันต์ ศรัลรัศม์โบกมือให้พินทุอรแล้วกลับมานั่งดื่มกันต่อ แต่จะว่าดื่มก็ไม่ถูกซะทีเดียว ส่วนมากจะเน้นกินกันมากกว่า เบียร์แค่ลังเดียวกับคนหกคนไม่ทำให้ใครมีอาการมึนสักนิด
"นี่ไอ้ชล มึงยังให้แม่ไปขายขนมอีกเหรอวะ ตื่นก็เช้าด้วย" กานต์กันต์ทักขึ้นมา
"นั่นสิวะ เงินมึงก็มีตั้งเยอะ ให้แม่มึงพักสบาย ๆ ได้แล้วมั้ง" กานต์กันต์ท้วงด้วย
"กูบอกแม่จนขี้เกียจบอกละ ว่าไม่ต้องไปขายขนมแล้ว ให้อยู่บ้านเฉย ๆ หรือถ้ากลัวเบื่อจะหาหมาหาแมวมาเลี้ยงเป็นเพื่อนก็ได้ แต่แม่กูไม่ยอมว่ะ บอกว่าอยากทำขนมขายเหมือนตอนอยู่เชียงใหม่ จะได้ออกไปนั่งคุยเรื่องละครน้ำเน่ากับพวกแม่ค้าในตลาดด้วย กูเลยต้องยอม" ชลธารถอนหายใจออกมาเมื่อพูดถึงแม่จ
