28 ฮอลล์ก็ยังเป็นฮอลล์

1367 คำ

ฉันเดินกลับเข้ามาในห้องนอนด้วยความรู้สึกที่มันหนักหน่วง ฉันก็รู้ว่าคนเลวๆจะให้เป็นคนดีเลยก็คงจะเป็นไปไม่ได้ แต่ที่ไม่เข้าใจก็คือ ‘ทำไมไม่หักห้ามใจ’ ไหนว่าจะทำเพื่อฉัน แล้วที่ทำอยู่คืออะไร? ฮอลล์มันก็คือฮอลล์ที่ชอบเอาแต่ใจตัวเองเป็นประจำ อาจจะจริงอยู่ที่ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมามันดีขึ้นมาก แต่ทำไมไม่ดีให้ตลอดล่ะ? “ทำอะไรอยู่คะแม่” ฉันถามไถ่ เมื่อปลายสายที่ฉันกดโทรหานั้นรับสาย ตอนนี้ฉันออกมายืนรับลมที่ระเบียง ซึ่งวันนี้ลมค่อนข้างแรงคลับคล้ายคลับคลาว่าฝนจะตก ฉันออกมายืน เพียงเพราะอยากให้ลมพัดเอาความเศร้าในใจออกจากใจฉันไป (กำลังจะนอนลูก จิวล่ะทำอะไร) แม่ถามกลับด้วยน้ำเสียงที่สดชื่นดูร่าเริงแจ่มใส “จิวกำลังจะนอนค่ะ ก็เลยโทรหาแม่ก่อน รู้สึกคิดถึงแม่คิดถึงพ่อแล้วก็คิดถึงจา” ฉันพยายามทำน้ำเสียงให้สดใส ทั้งๆที่ข้างในรู้สึกหนักหน่วง (แม่ก็คิดถึงจิวนะลูก ฮอลล์ทำอะไรให้ไม่พอใจหรือเปล่า แม่รู้สึก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม