แกร๊ง!
เสียงแก้วที่กระทบลงบนโต๊ะหลังจากที่ฉันดื่มของเหลวสีอำพันภายในแก้วจนหมด ภายในคลับที่มีผู้คนมากหน้าหลายตาต่างพากันโยกย้ายไปมาตามเสียงเพลง ผิดกันกับฉันที่เอาแต่รินเหล้าดื่มไม่สนใจอะไรใครทั้งนั้น
"สารเลว..." ฉันพึมพำออกมาด้วยความโกรธ ภาพที่คอยตามหลอกหลอนมันทำให้ฉันขยะแขยงพวกเขา
ไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วที่ฉันนั่งดื่มอยู่ จำได้เพียงว่าแค่ฉันหอบร่างกายตัวเองลงจากเตียงได้ก็มุ่งหน้ามาที่นี่
ปึก!
แก้วเหล้าภายในมือของฉันถูกแย่งไปจากใครบางคน ก่อนที่เขากระกระแทกมันลงบนโต๊ะอย่างแรงจนฉันต้องเงยหน้าขึ้นเพื่อเพ่งมองใบหน้าของเขาให้ได้เห็นชัดๆ
"กลับบ้าน" เสียงทุ้มเข้มเย็นชาที่ฟังดูคุ้นหูยิ่งทำให้ฉันหรี่ตาลงมองเขา เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอที่ดืมไปจนเมามายทำให้ฉันไม่แน่ใจว่าคนที่อยู่ตรงหน้าคนนี้เป็นใครกันแน่
"ม่ายยอยากกลับ~" ฉันตอบเสียงยาน นี่ถือเป็นครั้งแรกที่ฉันดืมเหล้าเองโดยไม่มีใครมาสั่งให้ฉันดื่ม
