"นายมันน่ารังเกียจ" ฉันเค้นเสียงอย่างโกรธเคือง แล้วจ้องหน้าเขากลับอย่างเอาเรื่องจะไม่ขอร้องอะไรอีกแล้ว คำขอร้องมันไม่ได้ผลสำหรับคนชั่วช้าอย่างพวกเขา
"โอ๊ยเจ็บว่ะ แต่ไม่แคร์ " เฮียเดม่อนกระชากตัวฉันกดลงบนเตียงโดยที่เขาขึ้นมานั่งทับอยู่บนหน้าท้องของฉัน สองขาของฉันกำลังดีดดิ้นกลับถูกใครบางคนจับเอาไว้แล้วดึงกระโปรงของฉันลงมา ลากมันออกจากเรียวขาโยนทิ้งลงไปข้างเตียง
"กรี๊ดดดดด!! อุ๊บ!" เสียงของฉันถูกกลืนหายไปในลำคอเมื่อริมฝีปากหยักหนาทาบทับลงมาช่วงชิงลำหายใจจากฉันไป
เฮียเดม่อนส่งปลายลิ้นร้อนชื้นของเขาเข้ามาสำรวจทั่วโพรงปากของฉันอย่างเอาแต่ใจ ในขณะที่มือหนาทั้งสองข้างกลับกักขังฉันเอาไว้ไม่ให้ทำร้ายเขาได้
อึก~
น้ำตาหนึ่งหยดที่ร่วงหล่นไม่ได้ทำให้คนตัวดตรู้สึกสำนึกกับความโหดร้ายของเขาเลยสักนิด
"อืมม~" เสียงทุ้มครางอยู่ภายในลำคอราวกับเขารู้สึกพอใจกับรสจูบแสนป่าเถื่อนนี่
ดวงตาของฉันเบิกโพล่งเมื
