สองชั่วโมงต่อมา ณ สถานที่เลี้ยงเด็กกำพร้า จากวันที่แสนธรรมดา วันนี้กลายเป็นอีกวันที่เด็กๆต่างมีความสุขเมื่อมีผู้ใจบุญมาแจกของขวัญ เลี้ยงอาหารมื้อพิเศษ และเล่นเกมกันตลอดทั้งวัน โดยมีการ์ดนับสิบทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงเด็กในวันนี้
“ท่านชอบเด็กเหรอคะ เห็นนั่งมองอยู่ตั้งนาน”
นิชาเดินมาหย่อนสะโพกลงบนเก้าอี้ข้างๆ มาเฟียหนุ่มที่นั่งทอดสายตามองเด็กๆ ที่กำลังเตะบอลท้าแข้งกับเหล่าบอดี้การ์ดทั้งหลายที่เขาขนมา เพื่อให้มาสร้างความสีสันและความสนุกในวันนี้ ซึ่งดูเหมือนทุกคนจะไม่ทำให้เด็กๆ ผิดหวังเลยจริงๆ
“อืม เด็กๆ น่ารักดี”
เขาตอบขณะที่ทอดสายตาอ่อนโยนไปที่สนามฟุตบอลตรงหน้า ใบหน้าหล่อเหลามีรอยยิ้มจางๆ ปรากฏให้เห็น บ่งบอกว่าเขารู้สึกเหมือนที่พูดจริงๆ
“แล้วท่านไม่อยากมีลูกเป็นของตัวเองบ้างเลยเหรอคะ”
“ผมยังไม่เคยคิดจะมีลูก”
เขาตอบกลับมาอย่างไม่ต้องเสียเวลาคิด เพราะสำหรับโลแกนแล้วการกำพร้าพ่อแม่เป็นความ
