“เราไปหาอะไรกินกันดีไหมคะ” นับดาวไม่รู้จะปลอบโยนคนที่ทำหน้าเคร่งขรึมอย่างไร เพราะเมื่อกี้เขาก็ได้เผลอทำตัวน่าอายต่อหน้าเธอไปแล้ว คงจะรู้สึกเสียฟอร์ม
“อืม”
นับดาวเดินนำไต้ฝุ่นไปที่ร้านขายของกินเล่น และเธอก็เลือกสั่งพอปคอร์นและขนมสายไหม โดยที่ชายหนุ่มยืนรออยู่ห่างๆ
“สายไหมค่ะ กินของหวานๆ จะได้อารมณ์ดี” นับดาวยื่นขนมที่ว่าให้กับเขา
ไต้ฝุ่นยื่นมือออกไปรับไม่พูดไม่จาแล้วก็นำมากัดเข้าปาก ด้วยความหวานของน้ำตาลก็ทำให้คิ้วที่ขมวดเข้าหากันเมื่อครู่คลายตัวออกได้
“กินด้วยกันสิ” เขายื่นขนมสายไหมไปตรงหน้า
นับดาวช้อนสายตาขึ้นมองคลี่ยิ้มเล็กน้อย ถึงจะเป็นไม้เดียวกันแต่สายไหมก็ถูกทำให้เป็นก้อนใหญ่ กินคนละฝั่งคงจะไม่เป็นไร คิดได้ดังนั้นเธอก็โน้มใบหน้าเข้าไปใกล้แล้วอ้าปากงับ เป็นจังหวะเดียวกันกับหนุ่มรุ่นพี่ที่ก็กำลังก้มลงมากินสายไหมเช่นเดียวกัน
คนทั้งสองจ้องเข้าไปในดวงตาของกันและกันในระยะใกล้ พวงแก้
