โรงเตี๊ยมที่มีผู้คนไม่ค่อยพลุกพล่านเท่าไหร่นัก แต่ก็มีคนนั่งดื่มสุรา น้ำชา อาหาร บ้างมาคนเดียว บ้างมากับเพื่อนฝูง และหนึ่งในโรงเตี๊ยมแห่งนี้ก็มีหวงเสี่ยวหนานนั่งดื่มสุราเพียงลำพัง เขาเบื่อที่จะอยู่ที่จวน จึงมาเช่าห้องที่โรงเตี๊ยมแห่งนี้ ระหว่างที่เขานั่งดื่มและคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ชายรูปร่างกำยำ ล่ำสัน 3 คนก็ขึ้นโรงเตี๊ยมมาด้วยสีหน้าเบิกบาน เมื่อสั่งอาหารเรียบร้อยก็ต่างจับกลุ่มสนทนากัน แต่หัวข้อที่สนทนากลับทำให้หวงเสี่ยวหนานต้องเงี่ยหูฟัง
" สามวันสองราตรีเลยรึ "
" ใช่น่ะสิ แล้วสั่งห้ามด้วยนะว่าห้ามให้ใครเข้าไปรบกวน ยกเว้นยามส่งอาหารกับเตรียมน้ำอาบ "
" ท่านแม่ทัพเราสุดยอดจริงๆ ข้าล่ะอยากเป็นท่านแม่ทัพเหลือเกิน "
" ใครๆ ก็อยากเป็น แม่นางเฉี่ยวอวี้งดงามออกปานนั้น อีกอย่างนะฝีมือทำอาหาร เย็บปักถักร้อยนี่ใช้ได้ "
" จะไม่เก่งได้อย่างไรเล่า ข้ารู้มาว่านางเคยเป็นคุณหนูใหญ่ แต่บิดาตกอับจำต้อง
