“ท่านขออยู่คนเดียว แล้วก็ไม่ได้บอกว่าเวลานี้ท่านอยู่ที่ไหนครับ” อินทรตอบเสียงสำรวม เขาก้มหน้าลงพยายามซ่อนแววตาระอา ไม่ให้อีกฝ่ายเห็น
“เชอะ!! ฉันไม่ได้กินหญ้านะยะ แบบนี้จงใจหลบหน้าชัดๆ” เธอบ่นพึม มุมปากเคลือบสีแดงชาดบิดเบี้ยว เป็นครั้งแรกที่มีคนปฏิเสธและหลบหน้าเธอ ทุกครั้งที่มีอะไรๆ กัน เธอไม่เคยถูกฝ่ายชายหยามแบบนี้ เมื่ออริญภัทรมั่นใจในรสเสน่หาของตัวเอง ผู้ชายส่วนใหญ่หลงเธอหัวปัก หัวปำ แล้วทำไมล่ะ? ทำไมโจนาธานถึงไม่เป็นเหมือนคนอื่น
“วันนี้คงไม่สะดวก ทางที่ดี หากคุณอยากพบท่าน กรุณาติดต่อมาก่อนล่วงหน้านะครับ จะได้ไม่ผิดหวัง” อินทร พยายามตะล่อม เขาเป็นนักเจรจามือดี เรื่องแค่นี้ไหวอยู่
“แหงล่ะ...ใครจะด้านอยู่” หญิงสาวตอบเสียงสะบัดเธอฉวยกระเป๋าสะพายมือถือไว้ในมือ ก่อนจะเดินฉับๆ จากไป พร้อมกับความขัดเคือง
“เห้อ!” หนุ่มหล่อถอนใจเฮือก เท่าที่เคยเผชิญหน้ากับบรรดาผู้หญิงของนาย...เขาฟันธง!! ผู้หญ
