"มาค่ะด้วยแม่บัวท่ายาและทำแผลให้"อย่างน้อยก็ยังมีความที่ห่วงและคอยดูแล ในเวลาที่อ่อนแอแบบนี้
ทั้งแผลจากการโดนนํ้าร้อนลวก แผลที่หัว และแผลที่มุมปาก มันอยู่บนตัวของผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง จากการกระทำอันป่าเถื่อนของคนที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี
"ขอบคุณนะค่ะ แม่บัว"ฟางข้าวเอ่ยขอบคุณแล้วโน้มตัวเข้าไปกอดนาง
วันนี้อาเทอร์ออกไปทำงานตั้งแต่เช้าเธอเลยไม่ได้เจอกันกับเขา ตั้งแต่วันที่เขาไม่ให้นอนที่ห้องเธอก็ไปอาศัยอยู่กับแม่บัว ถ้าจะเปิดอีกห้องก็กลัวอาเทอร์จะไม่พอใจ แล้วอาละวาดใส่เธออีก การเสี่ยงกับอาเทอร์มีแต่เจ็บตัวฟรีเปล่าๆ
..............................
"ไม่มีเอกสารอะไรต้องให้ผมเซนต์แล้วใช่ไหม?"อาเทอร์เอ่ยถาม
ลดา
เลขาสาวสวย ที่พ่วงตำแหน่งคู่ขาของเขาด้วย
"ไม่มีแล้วค่ะ"ตอบพลางเดินเข้าไปนั่งที่ตักของอาเทอร์ มือเบาก็ลืบไล่ไปตามอกแกร่ง แต่โดนมือหน้าจับไว้ซะก่อน
"วันนี้ฉันไม่มีอารมณ์ ออกไป"ลดาทำตามอย่างว่าง่าย เพราะคำพูดของอาเทอร์ถือเป็นคำขาด ถ้าใครคิดที่จะขัดหรือไม่ทำตามคำสั่งมันคนนั้นไม่ตายดีแน่
ปึก!!
เฮ้อ!!
พอลดาออกไป อาเทอร์ก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่ให้กับความคิดของตัวเอง ที่เอาแต่นึกถึงผู้หญิงคนนั้นคนที่ตัวเองยอกว่าเกลียด เข้าต้องบ้าไปแล้วแน่ๆที่คิดห่วงเธอขึ้นมา
"เธอมันยัยแม่มดชัดๆ ฟางข้าว"อาเทอร์เอ่ยพร้อมกับยกมือขึ้นสางผมตัวเอง
-19.00น.-
พอเดินเข้ามาในบ้านสิ่งแรกที่อาเทอร์มองหาคือร่างบางของคนตัวเล็ก ได้ยินเสียงแจ้วๆอยู่ในครัว สงสัยกำลังพากันทำอาหาร วันนี้เขากลับเร็วกว่าปกติ อาเทอร์เดินขึ้นไปด้านบนห้องเพื่อชำระร่างกาย
เวลาอาหารเย็น
"ฟางข้าวไปไหน?"คำถามแรกหลังจากลงมาจากห้อง
"ด้านนอกค่ะ"แม่บัวตอบ อาเทอร์ก็เดินออกไปหาคนตัวเล็กทันที
"อืม ว่าแต่แอลเถอะ เมื่อไรจะขออายแต่งงาน"ฟางข้าวที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ไม่รู้เลยมาอสูรร้ายอย่างอาเทอร์กำลังมุ่งหน้ามาทางเธอ
(ไม่นานหรอกน้าาา เตรียมตัวเป็นเพื่อนเจ้าสาวได้เลย)
"แน่นอนจ้าาา ยังไงแค่นี้ก่อนนะ"
(โอเค แล้วเจอกันนะ)
"จ๊ะ แล้วเจอกัน"
"นัดชู้ไปเอาที่ไหนล่ะ"พอว่างสายจากเพื่อนรัก ก็หันมาเจอกับคนใจร้ายพร้อมกับวาจาร้ายๆของเขาอีก
"แอลไม่ได้เป็นชู้"
"ไอ้นั้นอีกแล้วเหรอ"อาเทอร์โมโหขึ้นมาทันที่ เมื่อรู้ว่าคนที่เธอคุยด้วยคือไอ้คนที่มาส่งเธอที่บ้านเมื่อ2วันก่อน
"เขาชื่อแอล"
"แล้วไง อยากมาเลยหรือไงถึงโทรให้มันมาเอานะห๊าาา"อาเทอร์ตวาดเสียงใส่ฟางข้าวด้วยความไม่พอใจ
เผียะ!!
"ฟางจะให้ใครเอามันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ"
"กล้ามากนะที่ตบฉัน"อาเทอร์บีบเข้าที่คางเล็กหนักๆจนฟางข้าวนิ้วหน้าด้วยความเจ็บ แต่ก็ไม่ปริปากร้องขอเขาสักคำ
"อยากลองดีนักใช่ไหม"
พรึ่บ!!
ว่าจบอาเทอร์ก็อุ้มคนตัวเล็กขึ้นในท่าเจ้าสาว แล้วตรงขึ้นไปยังห้องนอนของเขา
ตุบ!!
พอขึ้นถึงห้องอาเทอร์ก็โยนคนตัวเล็กลงที่เตียงกว้างของเขาทันที ก่อนที่เขาจะตามไปขึ้นคร่อม
"ปะ...ปล่อยนะ จะทำอะไร"ฟางข้าวถามเสียงสั่น และตกใจกับการกระทำของเขา
"หึ!! ก็จะทำให้ผู้หญิงร่านๆอย่างเธอหายอยากไงล่ะ"ว่าจบเขาก็จัดการดึงกระชากเสื้อผ้าออกจากเรือนร่างของคนตัวเล็ก และของตัวเองจนหมด
แค่วก!!!
"กรี้ดดดดดดดด"เธอกรีดร้องออกมาด้วยความกลัวกับการกระทำของเขา
"สวยแบบนี้นีเอง ถึงว่าใครๆก็อยากจะเอา"อาเทอร์เอ่ยชมความสวยงามที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะแสยะยิ้มร้ายส่งให้คนที่นอนร้องไห้อยู่ เขาจับขาเรียวให้แยกออกกว้าง ก่อนจะกระแทกลำเอ็นใหญ่เข้าไปจนมิดด้ามครั้งเดียว โดยไม่มีการเล้าโล้ม หรือเบิกทางไดๆเลยแม้แต่จูบ
ปั่ก!!!
"กรี้ดดดดดดดดดดดดดดด"ฟางข้าวกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส ไม่คิดว่าการกระทำของเขาจะป่าเถื่อนเช่นนี้
"อ่า เชี้ย!!ไม่เคยหรอว่ะ"อาเทอร์สบคำหยาบออกมาเมื่อเขาสัมผัสถึงเส้นบางๆที่เรียกว่า'พรหมจรรย์' ทั้งที่เขาคิดว่าเธอคงผ่านมาหลายสนามแล้ว
"ไอ้ชั่ว อึก เอามันออกไปนะ"ฟางข้าวตะโกนด่ากลับอย่างสติแตก เมื่อสิ่งที่มีค่าที่สุดของเธอถูกทำร้ายด้วยนํ้ามือของคนใจร้าย
"หึ ฉันบอกแล้งไงอย่ามาทำปากดีใส่ฉัน"
เฮือก อึก!!
มือหนาบีบเข้าที่คอเล็กแน่นด้วยความโมโห ส่วนด้านล่างสะโพกแกร่งก็ทำงานอย่างหนักหน่วงเช่นกัน
ปั่ก!! ปั่ก!! ปั่ก!!
"จำไว้อย่ามาปากดีกับฉัน อ่า"
ไม่มีความเสียวซ่านใดๆ มีแต่ความเจ็บปวดในแต่ละสัมผัสที่เขาทำกับเธอ...
"อึก ฮือๆ"ร่างบางดิ้นทุรนทุราย อย่างน่าสงสาร มือบางทั้งสองข้างก็กุมเข้าที่แขนแกร่งข้างที่บีบคอเธอ ตอนนี้เธอรู้สึกมืดมัวไปหมด สัมผัสได้แต่กลิ่นคาวเลือดที่ฟุ้งเต็มห้อว
ตั่บ!! ตั่บ!! ตั่บ!!
พรึ่บ!!
อาเทอร์จับคนตัวเล็กเปลี่ยนท่าให้นอนควํ่าหน้าลงไป แล้วยกสะโพกมนขึ้นเล็กน้อยก่อนจะกระแทกลําเอ็นใหญ่เข้าไปให้
ตอนนี้พายุความโกรธมันกำลังเล่นงานอาเทอร์ให้ทำอะไรที่มันโหดร้ายและป่าเถื่อนกับผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งให้เจ็บปวดและทุกทรมานอย่างแสนสาหัส
ปั่ก!! ตั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงเนื้อกระทบกับดังลั่นทัวห้อง และเสียงครางของสัตว์ร้ายอย่างอาเทอร์คำรามดังก้องเมื่อใกล้เสร็จสม ซึ้งไร้เสียงใดๆจากคนตัวเล็ก เพราะตอนนี้เธอทนรับการกระทำอันแสนโหดร้ายนี้ไม่ไหว จนสลบไปแล้ว แต่คนที่กระทำไม่รู้เลยว่าหญิงสวยสลบไปแล้ว
แผลที่หัวที่ยังไม่หายดีก็เริ่มมีเลือดใหลออก มาให้เห็นเล็กน้อย
ไม่นานอาเทอร์ก็ปลดปล่อยออกมา สายธารแห่งความโกรธเกลียด ถูกส่งเข้าไปในตัวหญิงสาวจนหมดทุกหยาดหยด
ตั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"อ้าสสสสสสสสสส"
เขาถอนลำเอ็นออกแล้วล้มตังลงนอนข้างๆคนตัวเล็กอย่างเหนื่อยหอบ พร้อมหันหน้าจ้องมองคนข้างๆ ที่ตอนนี้นอนนิ่งไม่ไหวติง
อาเทอร์ดีดตัวลุกขึ้นแล้วจับฟางข้าวพลิกตัวขึ้น เขาถึงขั้นตกใจ เมื่อใบหน้าที่เคยแดงเป่งปั่งบัดนี้ไม่มีแม้เลือดฝาดที่หน้า
อาเทอร์รีบลุกขึ้นไปแต่งตัวก่อนจะเข้าไปเอาผ้ามาเช็ดทำความสะอาดตามตัวให้คนตัวเล็ก แล้วโทรเรียกหมอประจำตะกูลมาดูอาการหญิงสาวด้วยความร้อนใจ