"ได้เรื่องหรือยังวะไอ้เบส"
เขาขับรถออกมาตามทางที่นิ้วเล็กๆ ของเด็กขอเงินนั่นชี้มา แต่ด้วยความเร็วเกินไปทำให้เขาต้องกลับรถมาดูตามซอยเล็กๆ ที่น่าจะมีรถคันนั้นจอดอยู่แต่มันก็ยังไม่เจอจนเขาทนไม่ไหวอยากจะให้เรื่องนี้จบไปสักทีจะได้กลับไปหาความสุขกับผู้หญิงของเขาที่ผับไม่อยากจะมาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระแบบนี้จนต้องโทรหาเบสเร่งงานที่เพิ่งจะสั่งไป
"คนของเรายังไม่เจอข้อมูลเลยครับ"
"กูเจอแล้ว"
สายโทรศัพท์ถูกตัดทิ้ง สายตาคมดุจพญาเหยี่ยวมองเห็นรถคันที่มีสภาพเหมือนกับที่เด็กญาลินคนนั้นพูดมันจอดอยู่ในซอยเล็กที่ไม่มีผู้คน มันเป็นซอยที่เขาเองยังแทบจะไม่อยากมาเพราะมันเป็นที่มั่วสุมของคนเสพยาสถานที่ที่น่ารังเกียจสกปรกเป็นที่สุด
คอนเนอร์จอดรถทิ้งเอาไว้แล้วเดินเท้าเปล่าเข้าซอยไป เขาไม่อยากจะเป็นจุดเด่นให้พวกขี้ยาแห่กันมาดูรถของเขาจนช่วยยัยตัววุ่นนั้นไม่สำเร็จและยังอาจจะต้องทำสีรถใหม่ทั้งคันเพราะทั้งซอยนี้
