อุ้มบุญ ลุ้นรัก

ข้อต่อรอง

หลังจากที่โดนแม่สาวอวบหน้าใสถีบตกเตียงชายหนุ่มก็รีบลุกขึ้นยืนแล้วจ้องคนที่กำลังหดคอหนีความผิดด้วยความอาฆาตเพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีใครกล้าทำกับเขาแบบนี้เลยสักคน หล่อนกล้าดียังไงถึงได้ถีบเขาตกเตียง

"คุณกล้ามากแก้วใสที่ถีบผมตกเตียง" เขาเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับลูบสะโพกปอย ๆ เพราะรู้สึกเจ็บไม่น้อย ถึงเตียงนอนจะไม่สูงมากแต่การตกเตียงในตอนที่ไม่รู้ตัวมันก็ทำให้เจ็บไม่เบาเหมือนกัน

"ดิฉันขอโทษ ดิฉันตกใจไปหน่อย ตะ ตอนนี้ดิฉันว่าคุณเจฟไปใส่เสื้อผ้าก่อนดีไหม" หล่อนเอ่ยเสียงสั่นในขณะเอาหมอนมาปิดบังของสงวนทั้งบนและล่างโดยที่ไม่อาจละสายตาออกจากรูปร่างของเขาได้ เธอยอมรับเลยว่าเจฟฟรีย์เป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบมากเสียดายของจริง ๆ ดูสิใหญ่เชียว หล่อนคิดลามกจึงไม่ได้ยินเสียงของชายหนุ่ม แล้วไอ้ที่ว่าเสียดายของเพราะเพิ่งนึกออกว่าเขาคือท่านประธานคนที่เป็นข่าว

"เฮ้ คุณผมถามว่าถีบผมตกเตียงทำไม"

"อะไรนะคะ คุณเจฟว่าอะไร เอาใหม่"

"ผู้หญิงบ้า ผมถามว่าคุณถีบผมตกเตียงทำไม" ชายหนุ่มโมโหมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อเห็นแก้วใสทำหน้าซื่อ

"อ้อ คือดิฉันจำได้ว่าคุณเจฟ มะ ไม่ชอบผู้หญิง ละ แล้วทำไมถึงอยากพิสูจน์เรื่องแบบนั้นเอง"

"ไม่ชอบผู้หญิง! ผมเนี่ยนะไม่ชอบผู้หญิง คุณเอาที่ไหนมาพูด"

"เอาจากในข่าว ดิฉันอ่านมา"

"เหอะ ข่าวมั่ว ๆ ทั้งนั้น นี่มองผมดี ๆ แล้วคุณจะรู้ว่าผมชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย"

ชายหนุ่มพูดจบก็กระโดดขึ้นไปบนเตียงเพื่อให้หญิงสาวเห็นน้องชายของเขาชัด ๆ เพราะตอนนี้เจ้าน้องชายของเขามันกำลังพองตัวรอคอยเวลาพ่นพิษอย่างเต็มที่ แก้วใสได้เห็นแบบนั้นก็อึ้งไปหลายสิบวินาทีหูอื้อตาลายไปหมดกับความอลังการตรงหน้าแต่หล่อนก็ยังไม่เชื่อเขาอยู่ดีจึงสะบัดหัวอย่างแรงเพื่อไล่ความหื่น เอ๊ย ความเบลอแล้วเถียงชายหนุ่มอีกรอบอย่างดื้อรั้น

"ไม่เชื่อ ถ้าคุณเป็นผู้ชายร้อยเปอร์เซ็นต์ทำไมต้องหาคนมาอุ้มบุญด้วย"

"เรื่องของผมไม่ใช่เรื่องของคุณ"

"อ้าว"

"ส่วนเรื่องของคุณคืออ้าขาแล้วให้ผมเสียบจะได้จบการพิสูจน์"

"เดี๋ยวก่อน ถ้าดิฉันยอมเชื่อว่าคุณเป็นผู้ชายจริง ๆ จะยกเลิกการพิสูจน์ไหม"

"ไม่ ถ้าคุณอยากได้เงิน คุณก็ต้องให้ผมพิสูจน์"

"ตะ แต่ตอนที่ลงหางาน คุณเจฟไม่ได้เขียนว่าต้องพิสูจน์ ดิฉันจะไว้ใจได้ยังไงว่าคุณเจฟพิสูจน์จบแล้วจะไม่ทิ้งกัน"

"ผมคือใคร เจ้าของสายการบินอันดับหนึ่งของโลก พูดคำไหนคำนั้น"

"งั้นดิฉันขอเพิ่มค่าจ้างและต้องได้เงินก่อนสิบล้านแลกกับการพิสูจน์"

"เรื่องมากแต่ก็เอาเถอะผมตกลงก็ได้ คุณอยากได้ค่าจ้างเท่าไหร่ก็ว่ามา"

"ห้าสิบล้าน พร้อมกับการเซ็นสัญญา ก่อนเริ่มพิสูจน์ความบริสุทธิ์"

"หึหึ ได้ผมตกลงแต่ถ้าผมพิสูจน์แล้วคุณไม่ได้บริสุทธิ์จริง ๆ ผมจะปรับคุณร้อยล้าน" ชายหนุ่มตกลงอย่างง่ายดายเพราะเงินแค่ห้าสิบล้านมันไม่มากขนหน้าแข้งไม่ร่วงแต่เขาเป็นนักธุรกิจจึงไม่ยอมเสียเปรียบใครง่าย ๆ ถ้าเธอไม่บริสุทธิ์ตามที่พูดต้องโดนปรับสองเท่าของค่าจ้าง

"ร้อยล้าน! พันเดียวก็ไม่ให้หรอก" ประโยคหลังแก้วใสพึมพำเบา ๆ ไม่ให้เจฟฟรีย์ได้ยิน หล่อนมีเงินแต่ไม่มากพอกับการใช้ชีวิตคนเดียวยามแก่จึงจำเป็นต้องหาเงินเพื่อใช้ในวัยชราและทำความฝันให้สำเร็จในยามที่อายุยังน้อย

"ว่ายังไงคุณจะตกลงไหม ถ้าไม่ เราจะได้แยกย้ายผมจะได้หาคนอื่นต่อ"

"ตกลงค่ะ ดิฉันจะทำตามที่คุณเจฟบอก"

"หึ ดีมาก"

เจฟฟรีย์หัวเราะในลำคอด้วยความพึงพอใจที่แก้วใสกล้าต่อรองและยอมทำตามที่เขาบอก ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบลงจากเตียงแล้วคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาลูกน้องคนสนิทเพื่อให้ทำสัญญาตามที่หล่อนต้องการพร้อมกับเตรียมเช็กจำนวนเงินสิบล้านบาท

หญิงสาวได้ยินคำสั่งของเขาก็ยิ้มกว้างด้วยความดีใจอย่างน้อยหล่อนก็มีเงินติดตัวตั้งสิบล้านบาทถ้าเขาพิสูจน์เสร็จแล้วไม่จ้างก็ถือว่ามาหาประสบการณ์ชีวิต

ใครจะหาว่าหล่อนเห็นแก่เงินก็ช่างมันปะไรในยุคข้าวยากหมากแพงแบบนี้เงินสำคัญที่สุดเรื่องอื่นค่อยว่ากัน หญิงสาวคิดอย่างมีความสุขกับจำนวนเงินจึงเผลอปล่อยหมอนไว้บนเตียงทำให้ภูเขาสองลูกลอยเด่นยั่วน้ำลายเสือหิว เจฟฟรีย์ได้เห็นแบบนั้นก็ยิ่งร้อนรุ่มอยากจับแม่คนเห็นแก่เงินมาฟาดก้นสักสองสามทีโทษฐานยั่วให้อยากแล้วไม่ยอมให้เสียบ

'มันน่านัก แก้วใส ฟู่ฟู่ ใจเย็นไอ้เจฟ'

ไม่นานประตูห้องก็ถูกเคาะเจฟฟรีย์จึงเอาผ้าขนหนูมาพันลวก ๆ แล้วเดินออกไปกลับมาอีกทีพร้อมเอกสารกับเงินที่หล่อนต้องการจากนั้นก็ยื่นให้คนบนเตียง แก้วใสมองสิ่งที่อยู่ในมือของชายหนุ่มก็เกิดอาการลังเลอีกครั้งเพราะไม่แน่ใจว่าคิดถูกไหมที่ยอมทำแบบนี้แลกกับเงินแต่เมื่อคิดไปคิดมาสุดท้ายเงินก็ชนะ

"เอาสัญญามาเลยค่ะ ดิฉันพร้อมลงชื่อ ว่าแต่คุณเจฟไม่ได้เป็นเกย์แน่นะคะ"

"ไม่เป็น หลังจากที่คุณเซ็นสัญญาผมจะพิสูจน์ให้รู้เอง"

"ขอถามอีกข้อได้ไหมคะ"

"เรื่องมาก เรื่องอะไรว่ามาแต่ถ้าคุณยังเยอะอีก ผมขอจบเรื่องทุกอย่างตรงนี้เลย"

"ไม่เยอะ ๆ คือการอุ้มบุญเราจะใช้หมอทำใช่ไหม ระ เราไม่ต้องทำเรื่องอย่างว่าเพื่อให้ดิฉันท้องใช่ไหมคะ"

"แน่นอน ใครเขาอยากทำเรื่องแบบนั้นกับคุณกัน วันนี้มันเป็นเพราะผมต้องการพิสูจน์เท่านั้นแหละ"

เขาทำหน้าขรึมตอบไปตามความจริงครึ่งหนึ่งเพราะก่อนหน้านี้คิดว่าจะให้หมอช่วยผลิตลูกโดยเอาไข่ของเธอกับอสุจิของเขาไปผสมกันแบบที่ไม่ต้องลงมือทำกันเองจริง ๆ ส่วนเรื่องพิสูจน์มันเกิดหลังจากที่ได้เห็นหน้าหล่อนเท่านั้นซึ่งเขาคิดว่าแค่อยากลองของแปลกถ้าได้ลองแล้วต้องไม่เอาอีกแน่จึงตอบแบบนั้นโดยไม่รู้อนาคต

ทางด้านแก้วใสหลังจากได้ยินคำตอบของเขาก็หน้าเสียไปนิดอย่างไม่ทราบสาเหตุจึงประชดชายหนุ่มด้วยการลงชื่อในเอกสารอย่างว่องไวชนิดที่ไม่อ่านตัวอักษรแม้แต่น้อยจากนั้นก็ส่งคืนให้เจฟฟรีย์เพื่อให้ลงชื่อบ้าง ชายหนุ่มจึงรับเอกสารมาลงชื่อแล้วยื่นเช็กสิบล้านให้หล่อน

"ขอบคุณค่ะ คุณจะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของฉันเพียงครั้งเดียวใช่ไหม"

"หึ ครั้งเดียวผมก็มั่นใจ"

"โอเค งั้นเริ่มเลย ฉันพร้อม"

"ผมก็พร้อม คุณไปนอนอ้าขาเดี๋ยวผมจัดการเอง"

เขาสั่งได้หน้าตาเฉยไม่มีแววของความอายเลยสักนิดต่างจากคนถูกสั่งเมื่อได้ยินคำสั่งก็อ้ายจนหน้าดำหน้าแดงไม่รู้ว่าเขินหรือโกรธที่เขาพูดจาตรงเกิน แก้วใสขึ้นไปนอนบนเตียงเรียบร้อยก็ค่อย ๆ ถ่างขาออกมาโดยที่ร่างกายยังมีผ้าขนหนูปกปิดเพราะก่อนหน้านี้หล่อนได้ฉวยผ้าขนหนูมาปกปิดร่างกายหลังจากที่เจฟฟรีย์ออกไปเอาสัญญา ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวทำตามขำสั่งเรียบร้อยก็คลานขึ้นไปคร่อมบนตัวเธอแล้วกระชากผ้าขนหนูทิ้งอย่างไม่ไยดี

บนเตียงหนานุ่มหญิงสาวหลับตาปี๋ด้วยใจเต้นรัวเมื่อมือของเขาดึงผ้าขนหนูออก หล่อนจิกเล็บลงบนที่นอนด้วยความเสียวซ่านเมื่อรู้สึกถึงปากของเขาที่กำลังจูบเรือนร่างของตนขึ้นมาเรื่อย ๆ จากขาอ่อน เจฟฟรีย์ยกยิ้มมุมปากด้วยความพอใจหลังจากได้เห็นใบหน้าของคนใต้ร่างจึงสร้างความสยิวให้หล่อนมากขึ้นด้วยการจูบไปที่เต้าอวบทั้งสองแล้วดูด ขย้ำ ทำให้แก้วใสต้องปล่อยเสียงครางออกมาจากลำคออย่างไม่อายฟ้าอายดิน หล่อนสะบัดหัวไปมาด้วยความทรมานอยู่หลายนาทีก่อนจะปล่อยเสียงกรี๊ดเพราะความเจ็บจากการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเขา

"กรี๊ดดดดดดดด เจ็บ"