ตัวก้อน ๆ กลม ๆ ดิ้นดุ๊กดิ๊กไปมา เตะแขนเตะขาพร้อมกับส่งเสียงอ้อแอ้อย่างไม่รู้ความอยู่บนที่นอนสุดน่ารักทำให้คุณแด๊ดดี้สุดหล่อถึงกับเผลอยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัวและไม่รู้ว่าเผลอยิ้มแบบนี้มาแล้วกี่ครั้งตั้งแต่ลูกน้อยเกิด เจฟฟรีย์ยังจำวันที่ภรรยาบอกว่าเจ็บท้องได้เป็นอย่างดีว่ามีความสุขมากเพียงใดเพราะเพียงไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนั้นลูกสาวสุดที่รักก็ลืมตาออกมาดูโลกด้วยน้ำหนักสามพันกว่ากรัม ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ แถมยังร้องเสียงดังฟังชัดกว่าเด็กคนอื่น ๆ ที่เกิดในวันเดียวกันอีกจนพี่ ๆ พยาบาลเอ่ยแซวด้วยความเอ็นดูว่าตอนคุณแม่ท้องคุณพ่อให้กินนกหวีดเข้าไปรึเปล่าลูกสาวถึงเสียงดี
"แอ้ แอ้ แอ้"
"คุยกับแด๊ดดี้หรือครับลูก"
"แอ้ แอ้ แอ้"
"หนูจะเอาอะไร ไหนบอกแด๊ดดี้สิ"
"แอ้ แอ้ แอ้"
"หนูกำลังบอกรักแด๊ดดี้ใช่ไหมคะ แด๊ดดี้ก็รักหนูนะคะ ฟอด ฟอด"
"แอ้ แอ้ แอ้"
"เนอะ ๆ เราสองคนรักกัน"
"แอ้ แอ้ แอ้"
"หนูหิวนมหรื
