ชายหนุ่มกวาดตามองร่างอวบอิ่มที่แดงช้ำไปทั้งตัวเพราะแรงสวาทบ้าคลั่งเกินมนุษย์ของตัวเองเขาเองอย่างรู้สึกละอายใจ แต่กระนั้นเขาก็ไม่คิดจะเบามือกับทรายทอง เพราะเข้าใจว่าหล่อนต้องการให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้น
“ทำไมล่ะ ยกเดียวอิ่มแล้วหรือ”
“คนหยาบคาย” หล่อนว่าเขาน้ำตาทะลัก
เขายิ้มเยาะ พลิกตัวขึ้นทาบทับ และนั่นก็ทำให้หล่อนหมดทางหนี
“เธอยังไม่อิ่มเอ็นของฉันหรอก ทรายทอง”
“คุณเมธ! ทำไมหยาบคายแบบนี้คะ”
เมธวัฒน์ไม่เคยพูดจาหยาบคายแบบนี้มาก่อน แต่ในตอนนี้เขาพูดทุกอย่างที่ชวนอาเจียน อาจจะเป็นเพราะเขาชิงชังหล่อนก็เป็นได้
ทรายทองช้ำใจจนต้องกัดฟันแน่น เบี่ยงหน้าหนีเมื่อเขาก้มหน้าลงมาหา
“ปล่อยทราย... ปล่อยทรายไปเถอะค่ะ”
“ไม่...” เขาปฏิเสธเสียงห้วน
หล่อนมองเขาอย่างวิงวอน
“คุณเมธก็ลงโทษทรายไปแล้ว ทำไมยังจะกักขังทรายเอาไว้อีกล่ะคะ ปล่อยให้ทราย... ให้ทรายได้กลับห้องเถอะค่ะ นะคะ...”
“ผู้หญิงอย่างเธอเอาคร
