ตอนที่ 8 หัวใจนี้มีเพื่อเธอและลูก ผ่านไปร่วมสองสัปดาห์ แผลที่ต้นแขนเริ่มดีขึ้น หากแต่ว่าร่างกายของคามินทร์นั้นกลับทรุดโทรม ใบหน้าคมซูบตอบหนวดเคราขึ้นตามปลายคางบึนจนเขียวครึ้ม ยามตื่นนอนในตอนเช้าวิงเวียนศีรษะ และคอยวิ่งเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่น เช้าเมื่อวานชายหนุ่มถึงกับนั่งกอดชักโครก อาเจียนจนหมดไส้หมดพุง จากนั้นจึงได้กลับมานอนพักผ่อนอยู่บนเตียงอย่างอ่อนเพลีย เช้านี้ก็ไม่ต่างจากเช้าเมื่อวานเท่าไรนัก เพราะตั้งแต่แยกเปลือกตาห่างจากกัน เขาต้องรีบเด้งกายลุกจากที่นอนและตรงดิ่งไปยังห้องน้ำ ส่งเสียงดังโอ้กอ้ากไม่ขาดระยะ น้ำหูน้ำตาพลันไหลออกมาปะปนกัน อาเจียนทีไร หัวตาร้อนผะผ่าว และดูท่าว่าวันนี้อาการจะหนักกว่าเมื่อวานเสียอีก เพราะว่าเขาวิงเวียนศีรษะราวกับเอาโลกทั้งใบมาวางไว้ ขณะเดินก็ต้องหาที่พยุงไปด้วย มิฉะนั้นอาจมีสิทธิ์ล้มศีรษะกระแทกพื้นเป็นแน่! “อ้วกๆ” คามินทร์โก่งคออาเจียนอย่างทรมาน หลั