20
“อยู่นี่เองจักร แม่ตามหาตั้งนาน” คุณหญิงอาภรณ์ทัก พลางมองมือลินินที่โดนจักรธรจับไว้อมยิ้มแก้มตุ่ย
“ดึกแล้ว แม่เหนื่อยแกไปส่งแม่กลับบ้านหน่อยสิ กลับด้วยกันนะนิล ต่อไปเธอต้องเรียกฉันว่าแม่แล้วนะลินิน คืนนี้ก็นอนซะที่บ้านแม่เลยแล้วกันนะ เธอด้วยนะยายปลาดาว” คุณหญิงอาภรณ์หันไปทักปลาดาวที่เดินคู่มากับโยชิ
จักรธรปรายตามองคนเป็นแม่ อารมณ์ที่คุกรุ่นอยู่แล้วยิ่งร้อนขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ ก่อนจะตวัดสายตาสีแดงเพลิงมาหาลินิน
ยายลินินมีดีอะไร ทำไมทุกคนถึงต้องหลงรักด้วย ตั้งแต่พ่อที่ตายไปแล้ว แม่ก็หลงยายลินินกันหมด ตอนนี้ก็ยังสถาพรร่วมด้วยอีกคน ท่าทางจะรักใคร่เอ็นดูยายนี่เอามากๆ ด้วย ทั้งที่เพิ่งจะได้เจอกันเพียงครั้งเดียวเอง
“ให้นิลกลับกับหนูดีกว่าค่ะคุณหญิง” ปลาดาวเดินเข้ามาทันคำชวนของคุณหญิงอาภรณ์พอดี แค่เห็นใบหน้าจักรธรในตอนนี้เธอก็กลัวแทนลินินแล้ว ขืนให้กลับด้วยกัน มีหวังอาการหวาดกลัวจักรธรของ
