เช้าวันต่อมา…
คีรินทร์เข้ามาทำงานในบริษัทตามปกติ แต่สิ่งที่ไม่ปกติก็คืออารมณ์ที่หงุดหงิดอยู่ตลอดเวลา เพราะตั้งแต่ทะเลาะกับภรรยาเมื่อคืน เธอก็นอนหันหลังไม่ยอมมองหน้าและพูดอะไรกับเขาอีก นับวันความสัมพันธ์ของเขาและเธอก็ยิ่งแย่ลงทุกที เกรงว่าหากปล่อยไปนานวันเข้าเรื่องจะจบลงที่การหย่าเข้าจริงๆ ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น
“ท่านประธานคะ มีคนมาขอพบค่ะ”
เสียงปลายสายจากเลขาหน้าห้องที่ดังขึ้นมาทางโทรศัพท์บนโต๊ะทำงาน ทำให้คีรินทร์ที่กำลังจมอยู่กับความคิดหลุดจากห้วงภวังค์
“เชิญเข้ามา”
เขาเอ่ยอนุญาตโดยที่ไม่ได้สอบถามรายละเอียดว่าเป็นใคร เพราะวันนี้เขาไม่มีกระจิตกระใจจะสนใจเรื่องอื่นนอกจากการคิดหาวิธีง้องอนภรรยาคนสวยให้เธอยอมกลับมาคืนดี และไม่พูดถึงเรื่องหย่ากับเขาอีก
ทันทีที่ประตูห้องทำงานเปิดก็ปรากฎร่างบางระหงของนางแบบสาวที่เขาไม่ได้เจอเกือบจะสามเดือน ทำให้สมองที่ฉลาดเป็นกรดของเขารู้
