แสงอาทิตย์ยามเช้าสาดส่องลอดผ่านผ้าม่านสีขาวผืนบางปลุกคนบนเตียงใหญ่ให้รู้สึกตัวตื่นจากห้วงนิทรา แต่ทว่าร่างอรชรยังคงหลับสนิทในอ้อมแขนแข็งแรงเพราะความเหนื่อยอ่อนจากบทรักที่เพิ่งจบลงไปตอนใกล้รุ่งสาง ขณะที่สายตาคมกริบของคนที่ตื่นก่อนกำลังทอดมองใบหน้างามนิ่ง ชายหนุ่มค่อยๆ เลื่อนสายตาจากแก้มเนียนขาวลงมาที่กลีบปากนุ่มสีแดงระเรื่อน่าสัมผัสก่อนจะระบายยิ้มกับตัวเองด้วยความอิ่มเอมใจ เมื่อนึกถึงบทรักระหว่างเขาและเธอเมื่อคืนนี้ เพราะบทรักไร้เดียงสาที่เธอตอบสนองเขาเมื่อคืนทำให้ได้รู้ว่านอกจากเธอจะไม่เคยผ่านมือชายมาแล้วเธอยังไม่ประสีประสาเรื่องอย่างว่าเลยสักนิด เพราะแบบนี้เลยทำให้เขาหลงเธอหนักเข้าไปใหญ่ “ดาว” ชายหนุ่มเอ่ยเรียวพลางสะกิดแขนเล็กเบาๆ เพื่อปลุกให้เธอตื่นจากห้วงนิทรา ร่างบางขยับตัวเล็กน้อยก่อนที่จะค่อยๆ เปิดเปลือกตา เงยมองใบหน้าหล่อเหลาของคนเรียก “หื้ม…” “เสียใจไหม กับเรื่องที่เกิดขึ้นเม