บทที่ 5 : ป๋าสายเปย์ (1)

1422 คำ

“จริงเหรอดาริน ฉันได้ที่เรียนที่เดียวกับเธองั้นเหรอ” หลังจากที่จมอยู่กับความเศร้ามาหลายวัน ดาวเรืองก็รู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมาอีกครั้งเมื่อได้รับสายโทรศัพท์จากเพื่อนสาวคนสนิท ที่ได้ลงสมัครเรียนต่อปริญญาโทไว้ด้วยกัน ถือได้ว่านี่เป็นข่าวดีแรกสำหรับเดือนนี้ของเธอเลยก็ว่าได้ “ใช่แล้วดาวเรือง พรุ่งนี้เราไปลงทะเบียนเรียนกันนะ” “ได้เลยเพื่อนรัก ไว้พรุ่งนี้เจอกันนะ” เธอตอบด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น พลางระบายยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกมีความหวัง อย่างน้อยการเรียนต่อปริญญาโทก็จะทำให้เธอไม่เอาแต่อุดอู้อยู่แต่ในบ้าน …………………………………………..… “จะไปไหนดาวเรือง” คีรินทร์เอ่ยถามเมื่อเห็นว่าภรรยาสาวสวยกำลังแต่งตัวด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาว กางเกงยีนส์สีน้ำเงินสบายๆ สะพายกระเป๋าข้างใบเล็ก ราวกับคนจะออกจากบ้าน “อยากได้คำตอบแบบไหนดีล่ะ” เพราะเขากับเธอไม่ได้พูดคุยกันมาตั้งแต่ทะเลาะกันวันนั้น เลยทำให้ดาวเรืองอดไม่ได้ที่จะสวน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม