7คู่แข่ง
963 คำ
สามสาวยืนอวดหุ่นถ่ายรูปวิว ถ่ายรูปตัวเอง ผลัดกันถ่ายไปมาจนกระทั้งแมวน้ำเหลือบมาเห็นสาวสวยที่เดินมากลุ่มของพี่ๆที่นั่งเดิมกันอยู่
"อิพลอย..มึงมีคู่แข่งแล้ว"แมวน้ำที่ยืนหันหน้าไปทางกลุ่มของพี่ชายตน ได้สะกิดพลอยใสให้หันตาม
"นู้นน..."
"ใครวะ.....พี่ลี่หรอ!" พลอยใสเอ่ยชื่อของอีกคน ชื่อนี่ทำให้สาวสองอย่างก๊อบปี้ต้องหันตาม
"แก๊งชะนีแก่....คงไม่บังเอิญหรอกใช่มะ" คราวนี้ก๊อบปี้พูดขึ้นบ้าง เพราะแก๊งของพี่ลิลลี่เป็นรุ่นพี่ที่อยู่ห้องเดียวกันกับพี่เสือ พูดได้เลยว่าเป็นดาวยั่วของคณะก็ว่าได้ ลิลลี่เคยตื้อสิงห์อยู่พักนึงแต่หนุ่มร่างสูงคนนี้ไม่เล่นด้วยนางเลยหันมาหาเสือแทน
"เสือ...บังเอิญจริงๆ มาเที่ยวเหมือนกันหรอ" ลิลลี่เอ่ยทักเสือที่นั่งตั้งวงกันอยู่
"อืม..แล้วลี่มากะใคร"
"มากับ ต้า เนย แล้วก็น้องเรา"
สองคนพูดทักทายกันตามปกติ แต่คนที่ไม่ปกติน่าจะเป็นสิงห์ เขาแอบยกยิ้มที่ลิลลี่บอกว่าบังเอิญ เพราะเขารู้นิสัยผู้หญิงคนนี้ว่าคงไม่บังเอิญแน่
"สิงห์ไม่ทักเราเลยนะ"เธอหันมาหาสิงห์ ที่นั่งไม่พูดไม่จา
"ทักทำไมวะ เธอตั้งใจมาอ่อยแถวนี้อยู่แล้วนิ" สายตาคมช้อนมองร่างระหงส์ของลิลลี่
"ไอ้เชี้ยสิงห์" เทวาสะกิดเพื่อนหมายจะให้เพื่อนหุบปากเน่าๆซะ
"ลี่พักที่ไหนละ"เมฆถามบ้าง
"นี่ไงบ้านพักเรา" ลิลลี่ชี้ไปทางบ้านพักที่ห่างกันเพียงหลังเดียว ก่อนจะหันหน้ามายิ้มหวานให้กลุ่มเพื่อนชายต่อ
"หึ.." เสียงหัวเราะในลำคอของสิงห์ พร้อมช้อนสายตาร้ายอีกครั้งมองใบหน้าขาวของสาวที่พึ่งบอกว่าบังเอิญ พร้อมยกแก้วเหล้าดื่มเป็นระยะ
"เย็นนี้เธอคงไม่บังเอิญมาปิ้งยางแถวนี่นะ" สิงห์มองหน้าก่อนจะถามสาวสวยออกไป เพราะที่มีอยู่มันวุ่นวายพอตัว
"ไม่บังเอิญหลอกจ๊ะ เพราะเราจะมาร่วม วงด้วยต่างหาก ได้ไหมเสือ"เธอตอบสิงห์ด้วยท่าทางยิ้มร้ายก่อนจะหันไปทางเสือ เพราะเสือยังไงก็ไม่ปฏิเสธพวกเธอแน่นอน ก่อนที่เสือจะยิ้มตอบ
พอตกเย็นหนุ่มๆก็จัดการสถานที่สังสรรค์กันจะว่าไปอีกไม่กี่วันพวกเขาก็จบแล้ว นี่คงเป็นการเลี้ยงอำลาเบาๆของวัยเรียนก็ได้ ทุกคนพากันปิ้งอย่างซีฟู๊ดกันอย่างอร่อย พร้อมเครื่องดื่มมากมายบนโต๊ะ จะมีก็แค่พลอยใสที่นั่งหน้าบึ้งเพราะว่าสาวสวยอย่างลิลลี่ ไปยอมเว้นว่างให้เธอเลย
"ไม่รู้จะมาทำไม"พลอยใสบ่นพึมพำกับตัวเองความรู้สึกเบื่อๆเซ็งๆกับบรรยากาศค่ำคืนนี้ ส่วนเพื่อนสาวทั่งสองของเธอสนุกกับการกินครั้งใหญ่
"มึง...ดูสายตาชะนีน้อยน้องอีพี่ลี่สิมองพี่สิงห์หวานหยดเลยสงสัยมันอยากชะตาขาด" แมวน้ำที่พูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะคริๆ ทำให้ก๊อบและพลอยหันไปมองด้วย
"สงสัยจะร้ายไม่เบา เหมาะกันแล้วผีเน่ากับโรงผุ"พลอยใสพูดขึ้น ที่เห็นท่าทางของณิชาน้องสาวของลิลลี่ลุกเดินไปหยิบนั้นโน้นนี่ให้พี่สิงห์พยายามชวนหนุ่มหล่อพูดคุยตลอด
"มึงดื่มเยอะไปแล้ว"แมวน้ำห้ามเพื่อนที่เอาแต่กระดกแก้วไม่ห่าง พลอยใสที่แก้มเริ่มแดงระเรื่อปากอมชมพูหน่อยๆเพราะเธอเป็นคนผิวขาว จึงมองได้ชัดว่ามีอาการเริ่มเมา
"ก็น่าเห็นใจมัน ดูดิเทพบุตรมันจะโดนนางมารกินอยู่แล้ว" ก๊อบพูดพร้อมหันไปทางเสือและลิลลี่
"พี่สิงห์กินปูไหม ณิชาจะแกะให้"
สิงห์ไม่ตอบแต่สายตากลับมองมายังกลุ่มของพลอยใส ไม่รู้ในหัวคิดอะไรอยู่ เขามองร่างหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า ตั้งแต่พลอยใสเปลี่ยนไปเขาไม่เคยสังเกตด้วยซ้ำ
"เธอเรียนจบมอปลายรึยัง" สิงห์หันมาถามร่างเล็กที่เอาแต่ถามโน้นนี่นั้นตลอด
"ณิชาจบมอหกปีนี่ค่ะ"
"จบแล้วค่อยมาอ่อย" สิงห์พูดขึ้นแล้วลุกเดินหนีไปทำให้ร่างเล็กถึงกับหน้าชาไปเลย สิงห์ไม่สนใจเด็กอย่างณิชาอยู่แล้วเขาไม่จบเป็นต้องใส่ใจอะไรเธอนัก
ตุบบ !!!
จานกุ้งเผาลอยลงตรงหน้า ทำให้คนที่นั่งเมาถึงกับสะดุ้งทันที
"พี่สิงห์ทำไรเนี้ย!"พลอยใสถามคนที่ยืนกอดอกอยู่
"เอามาให้แดรก ชอบกินกุ้งนิ"
"ขนาดเอามาให้กินพี่ยังโยนให้ยังกะหมาเลย" พลอยใสช้อนตามองร่างสูงอีกครั้ง ใบหน้าและแก้มตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงจนเห็นได้ชัด
"นอกจากหน้าตาแล้ว พี่เนี้ยแม่งไม่มีไรดีสักกะอย่าง" คนที่มึนเมาเล็กน้อยชี้ไม้ชี้มือไปทางใบหน้าหล่อๆของสิงห์ เขาไม่ตอบโต้ได้แต่ยืนทำหน้าหล่อๆ มองท่าทางของพลอยใส ก่อนจะพูดขึ้น
"รู้ได้ไงว่าไม่มีไรดี เคยลองหรอ?" สิงห์โน้มใบหน้าคมลงมากระสิบถาม พร้อมกับสายตาเต้าเล่ห์คู่นั้น
คำตอบพร้อมคำถามในประโยคเดียวกันทำเอาก๊อบกับแมวน้ำแทบสำลักอาหารออกมา แต่คนที่พูดใบหน้าช่างเย็นชา นิ่ง เรียบ. ช่างน่ากลัวเหลือเกิน
"อีก๊อบ กูไปเอาของเพิ่มนะ"
"กูไปด้วย" แมวน้ำกับก๊อบปี้ที่เห็นว่าสงครามกำลังจะเริ่มเลยต้องเผ่นก่อน
- ผู้เขียน
