"ฟู่วว" เสียงริมฝีปากหนาพ่นควันสีขาวออกจากปากสีหน้าเรียบนิ่งผิดกับภายในใจที่ขุ่นมัวไปด้วยความไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะมีเสียงเท้าใครบางคนเดินเข้ามา
"เป็นเหี้ยไร" คนที่เข้ามาใหม่เอ่ยถามขึ้น
"อย่ามายุ่งกับกู" เตวินทร์ก็นิ่งมองหน้าบอกคนตรงหน้าออกไปแววตาเข้มดุ เอเดนที่เห็นแบบนั้นก็ยักไหล่หยิบบุหรี่ออกมาสูบไม่พูดหรือเอ่ยอะไรอีก แต่ถ้าถามว่ากลัวอีกคนไหม เขาก็กล้าบอกเลยว่าเขาไม่ได้กลัวหรืออะไรเลยสักนิด เพียงแต่ว่ารู้ดีว่าอารมณ์ของเพื่อนตัวเองในตอนนี้มันรุนแรงมากขนาดไหน ซึ่งในตอนนั้นเอง...
ครืดดดด โทรศัพท์ของผู้กำกับหนุ่มก็ดังขึ้นทำให้เจ้าของใบหน้าหล่อชะงักหยิบขึ้นมาดูก่อนจะนิ่งไป
แม่
คนตัวสูงพยายามปรับอารมณ์ตัวเองสุดฤทธิ์หลังจากเห็นชื่อปลายสายที่โทรเข้ามา ปากหนาเอาแต่พ่นลมหายใจออกมาไม่หยุด
ติ๊ด
"ครับ"
(เบบี้~)
"แม่ครับ"
(โอ๊ะ! แม่ขอโทษนะลูก แม่ลืมตัว)
"ลืมตลอด"
(ก็มันติดปากนี่หน่า)
"ผมไม
