วันต่อมา...
"เป็นอะไรอีก" เสียงเตวินทร์เอ่ยถามฉันที่นั่งทำหน้าหงออยู่บนเตียง จะไม่ให้รู้สึกหงุดหงิดได้ไง ก็คนตัวสูงที่ยืนแต่งตัวอยู่เล่นไม่กลับห้องพักของเขาเลย เอาแต่มาขลุกอยู่ที่ห้องของฉัน พอถ่ายเสร็จก็มานอนห้องฉันจนห้องนี้แทบจะไม่ใช่ห้องของฉันแล้ว
"ฉันเบื่อ"
"เบื่ออะไร"
"เบื่อห้องนี้ไง เบื่อนายด้วย"
"..." คนตัวสูงก็ยืนมองหน้าฉันนิ่งไม่ตอบอะไรกลับมา ซึ่งเขาก็ชินกับนิสัยชอบพูดจาอะไรแบบนี้ของฉันแล้วแหละ
"ให้ฉันออกไปข้างนอกได้ยัง" ตั้งแต่เมื่อวานจนถึงตอนนี้ฉันยังไม่ได้ออกไปพบเจอใครเลยเพราะไอ้คำสั่งบ้า ๆ ของเตวินทร์นั่นแหละ!
"หายดีแล้วหรือไง"
"อืม ก็เดินได้แล้ว" แต่ยังมีเจ็บ ๆ อยู่เล็กน้อย แต่คือถ้าให้ฉันต้องนั่งเบื่อนอนเบื่อในห้อง ฉันยอมเดินออกไปข้างนอกให้คนถามแล้วอ้างว่าลื่นล้มดีกว่า
"..." คนตัวสูงก็นิ่งมองหน้าฉัน
"ฉันทนอยู่ห้องต่อไปไม่ไหวแล้ว ฉันเบื่อ..."
"...แถมยังต้องเจอแต่นาย
