เอี๊ยด! รถหรูราคาแพงถูกขับเข้ามาจอดยังด้านในลานจอดรถใต้ตึกคณะนิเทศฯ โดยมีคนตัวเล็กที่นั่งทำหน้าหงอไม่ยอมลงจากรถ "จะไม่ไปเรียนรึไง จะสายแล้ว" ปากหนาเอ่ยถามขึ้น "แล้วมันเพราะใครล่ะ! ฉันเจ็บ" วาเลนที่ยังคงโมโหอยู่หันไปพูดใส่หน้าคนด้านข้างด้วยความลืมตัว "ไม่ได้ทำแรงขนาดนั้น" "นี่ไม่แรงเหรอเตวินทร์!?" "แค่รอบเดียวก็หยุดแล้วไง" "หึ ฉันจุกไปไม่รู้เท่าไหร่ที่นายกระแทกเข้ามา" "ก็อย่าทำอีก อย่าไปเมาแล้วจะจูบกับคนอื่น" "..." เจ้าของใบหน้าสวยก็นิ่งไม่ตอบหันหน้าหนีกลับมาที่เดิมด้วยท่าทียังคงแสดงออกถึงความหัวเสีย "หรือเธอจะลาวันนี้ เดี๋ยวคุยกับแซมดี้ให้" ร่างสูงมองหน้าถามคนตัวเล็กที่นั่งทำหน้าหงออยู่ "ไม่ต้องมายุ่ง" "วาเลน" "เพราะนายนั่นแหละ...ไอ้คนโรคจิต!" พูดจบ วาเลนก็รีบเปิดประตูเดินจากรถทันทีด้วยความเร่งรีบเพราะกลัวว่าหากอยู่ต่ออาจจะไม่ค่อยปลอดภัยกับตัวเองสักเท่าไหร่ เพราะประโยคที่เขาม