เอี๊ยด!
รถหรูราคาแพงถูกขับเข้ามาจอดยังด้านในลานจอดรถใต้ตึกคณะนิเทศฯ โดยมีคนตัวเล็กที่นั่งทำหน้าหงอไม่ยอมลงจากรถ
"จะไม่ไปเรียนรึไง จะสายแล้ว" ปากหนาเอ่ยถามขึ้น
"แล้วมันเพราะใครล่ะ! ฉันเจ็บ" วาเลนที่ยังคงโมโหอยู่หันไปพูดใส่หน้าคนด้านข้างด้วยความลืมตัว
"ไม่ได้ทำแรงขนาดนั้น"
"นี่ไม่แรงเหรอเตวินทร์!?"
"แค่รอบเดียวก็หยุดแล้วไง"
"หึ ฉันจุกไปไม่รู้เท่าไหร่ที่นายกระแทกเข้ามา"
"ก็อย่าทำอีก อย่าไปเมาแล้วจะจูบกับคนอื่น"
"..." เจ้าของใบหน้าสวยก็นิ่งไม่ตอบหันหน้าหนีกลับมาที่เดิมด้วยท่าทียังคงแสดงออกถึงความหัวเสีย
"หรือเธอจะลาวันนี้ เดี๋ยวคุยกับแซมดี้ให้" ร่างสูงมองหน้าถามคนตัวเล็กที่นั่งทำหน้าหงออยู่
"ไม่ต้องมายุ่ง"
"วาเลน"
"เพราะนายนั่นแหละ...ไอ้คนโรคจิต!" พูดจบ วาเลนก็รีบเปิดประตูเดินจากรถทันทีด้วยความเร่งรีบเพราะกลัวว่าหากอยู่ต่ออาจจะไม่ค่อยปลอดภัยกับตัวเองสักเท่าไหร่ เพราะประโยคที่เขาม
