EP.18 เด็กขี้แย
“มาถึงขนาดนี้แล้ว คงถอยไม่ได้” ชีคหนุ่มกัดกรามจนเป็นสันนูน ดวงตาสีมรกตคมกร้าวจ้องมองไปยังแก๊งลักลอบค้าสัตว์อย่างมาดร้าย
“แต่คนของเราอ่อนกำลัง และ...” อาติฟละประโยคสุดท้ายไว้ ก่อนจะเหลือบมองไปยังนายทหารสองนายที่บาดเจ็บ และร่างไร้ชีวิตของนายทหารอีกหนึ่งนายจากการปฏิบัติหน้าที่อย่างสุดความสามารถ
ชีคหนุ่มเล็งปืนไปยังชายร่างยักษ์ โพกผมด้วยผ้าสีดำ หนวดเครารกครึ้มจนแทบไม่เห็นใบหน้าที่แท้จริง ตามลำตัวเต็มไปด้วยสายสะพายลูกกระสุนปืนยืนถือปืนด้ามยาวคอยระแวดระวังกราดตามองมายังทางชีคราเซมอย่างไม่วางตา
“พวกมันคงเริ่มอ่อนแรงลงบ้างแล้ว” ชีคหนุ่มสังเกตการณ์ หลังจากที่ต่อสู้กันมาหลายชั่วโมง
ชีคราเซมนำทหารจำนวนหนึ่งมาดักซุ่มตามจุดที่สายรายงาน แต่จนแล้วจนรอดพวกมันก็ไม่ปรากฏตัวตามข้อมูลที่ได้รับรายงาน เขาจึงเริ่มฉุกใจว่างานนี้อาจมีหนอนบ่อนไส้ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งเขาจึงแยกย้ายกลับ ทว่าระหว่าง
