“หิวเนาะ...” เป็นเธอที่ถามแก้เก้อ พร้อมกับท่าทีเคอะเขินเล็กน้อย
“อื้ม...เดี๋ยวรอก่อนนะ...ขอเปลี่ยนชุดก่อน” ปลาบปลื้มกล่าวก่อนที่จะรีบเดินหมุนตัวเข้าไปในห้องนอนเพื่อจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้า
นั่งเล่นโทรศัพท์รอเขาไม่นานนัก เขาก็ออกมาจากห้องนอน แม้จะยังเกร็งกันอยู่หน่อยๆ แต่ก็ไม่ได้เท่าตอนแรก
“ไปรถฉันนะ ถ้าไปมอไซค์แกฉันกลัวฝนตก”
“อื้ม...แล้วจะไปกินที่ไหน”
“อยากกินก๋วยเตี๋ยวอยุธยา ถ้าไปตอนนี้จะกลับดึกไหม” เอ่ยถาม เพราะตอนนี้มันก็เกือบ4โมงเย็นเข้าไปแล้ว
“ก็อาจจะค่ำหน่อย แต่ถ้าเธออยากกินฉันจะพาไป” เป็นคำตอบที่เรียกรอยยิ้มของเธอให้ระบายขึ้นบนใบหน้าสวยจิ้มลิ้ม ได้ยินคำนี้แล้วใจฟูเหลือเกิน สุดท้ายเเล้วเขาก็ยังคงตามใจเธออีกตามเคย
“พรุ่งนี้ไปงานเลี้ยงรุ่น จะให้ฉันมารอที่คอนโดแก หรือแกจะไปหาฉันที่ห้อง” ระหว่างทางก็ชวนคุยนั่นคุยนี่ เพื่อไม่ให้บรรยากาศมันเงียบจนน่าอึดอัด
แม้ว่าตอนนี้ความรู้สึกบางอย่
