@hot shabu
“สั่งมาเยอะๆ จะกินหมดไหมน่ะ” เอ่ยถามพร้อมกับขมวดคิ้ว เพราะบนโต๊ะแทบจะไม่มีที่วางอยู่แล้ว
“กินหมดสิ...เนี้ยแปบเดียวเดี๋ยวก็หมด” พูดไปก็ยิ้มไป จับนั่นจับนี่จุ่มลงในหม้อด้วยความอารมณ์ดี
“ฉันจะคอยดู ถ้ากินไม่หมดเธอจ่ายนะบอกไว้ก่อน”
“โธ่ปลื้ม...อัญก็สั่งมาเผื่อปลื้มทั้งนั้น” เอ่ยบอกด้วยเสียงหวานๆ
“อย่าเรียกว่าสั่งเผื่ออัญชัน เรียกว่ารอกินของเหลือจากเธอจะดีกว่า...แล้วนั่นอะไรน่ะ...” ถามขึ้นพร้อมกับเลิกคิ้วมองเมื่อเห็นอัญชันเทเนื้อสดๆ ลงไปในหม้อ
“ก็ต้มชาบูไง”
“ทำกับข้าวเป็นไหมเนี้ย...ใครเขาเอาลงตอนน้ำยังไม่เดือด มันจะคาว” พูดเหมือนมีความรู้ พูดเหมือนทำกับข้าวเป็น ทั้งที่ความเป็นจริงทอดไข่ให้พ่อกินพ่อยังปฏิเสธ
“เดี๋ยวมันก็เดือด”
“ตอนนี้เธอเริ่มทำฉันเดือดและ” พูดจบก็แย่งถาดใส่เนื้อมาถือไว้เอง
“ไม่เอา...ไม่กินตับ...”
“แต่ฉันชอบตับ!” คำว่าตับกระแทกหน้าอัญชันจนมันรู้สึกแปลกๆ ในใจ
