ตอนที่ 15
เฮงซวย เฮงซวยที่สุด วันนี้ถือเป็นวันที่แย่ที่สุดในรอบปีเลย ทำไมคนอย่างฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย
ฉันไม่แม้แต่จะหันกลับไปมองด้านหลัง รีบเดินออกมาจากร้าน เรียกแท็กซี่เพื่อจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
“ไปหมู่บ้าน…ค่ะ”
ฉันบอกชื่อหมู่บ้านของฮันเตอร์กับคนขับแท็กซี่ ไม่ได้คิดจะกลับไปอยู่ที่นั่นหรอกนะแต่แค่จะไปเก็บของกลับคอนโดตัวเองต่างหาก
ถ้าไม่ติดว่ากุญแจคอนโดอยู่ที่บ้าน ฉันไม่ทางกลับไปเหยียบที่นั่นแน่
บ้านเงียบสนิทบ่งบอกว่าไม่มีคนอยู่ ดีเหมือนกัน ตอนนี้ฉันเองก็ไม่อยากพบใครสักเท่าไหร่เดี๋ยวค่อยไลน์บอกพี่ภีม พี่พร้อมละกัน
ฉันก้มลงหยิบกุญแจบ้านออกจากที่ซ่อนก่อนจะไขเข้าบ้านตรงไปเก็บข้าวของตัวเองในห้องนอน
“เธอจะไปไหนดาร์ลิง”
ฮันเตอร์เดินเข้ามาแย่งกระเป๋าเดินทางออกจากมือฉัน
“ปล่อยมือนายออก”
“ฉันถามว่าเธอจะไปไหน”
ฉันเงยหน้ามองเขานิ่ง ดึงกระเป๋าตัวเองกลับมาก่อนจะลากเดินออกไป
ห
