ตอนที่ 30
“อ้าว สองคนไปไหนกันมา กลับซะเย็น”
พี่ภีมทักขึ้นเมื่อเห็นเราสองคนเข้ามาในบ้าน
“ไปกินข้าว ดูหนัง กินบิงซูมาค่ะ”
คิ้วเข้มเลิกขึ้นก่อนที่พี่ภีมจะถามขึ้นอีกครั้ง
“ไอ้เตอร์นี่นะ ทำอะไรแบบนั้น”
“เสือก แล้วนี่ไอ้พร้อมไปไหน”
ใบหน้าหล่อหวานของพี่ภีมตึงขึ้นมาทันทีเมื่อเอ่ยถึงพี่หมอพร้อม
“ไปตายมั้ง”
“มึงระวังปากมึงหน่อยไอ้ภีม”
พี่พร้อมเดินออกมาทางฝั่งห้องน้ำพูดขึ้นเสียงเข้ม ทั้งคู่จ้องหน้ากันราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ
“ทะเลาะอะไรกันวะ”
ฮันเตอร์ถามขึ้นแต่ไม่มีใครสนใจตอบ พี่ภีมหันมามองหน้าฉันแทน
“ช่วงนี้ดาร์ลิงนอนห้องไอ้เตอร์แล้วใช่ไหม”
“อ่า ค่ะ”
ช่วงเดือนหลังมานี้ ฉันโดนฮันเตอร์บังคับให้ย้ายมานอนห้องเขา ห้องพี่ภีม
ที่ฉันเคยใช้เป็นห้องนอนตัวเองเลยว่างตามเดิม
“เดี๋ยวพี่จะกลับไปนอนห้องเดิมนะ เรามีของอะไรในห้องนั้นหรือเปล่า”
“ไม่น่าจะมีแล้วนะคะ”
“ถ้าอย่างนั้น ไปช่วยพี่ย้ายของหน่
