นๅคนๅคๅ ๑๕ "สมหมายรอด้วย อุ้ยขอโทษให้เราไปด้วยนะสมชาย" น้ำฝนกำลังจะก้าวลงรถขั้นสุดท้าย แต่ก็ถูกมือหนาของชายหนุ่มเหนี่ยวรั้งไว้ก่อน "วันนี้รถก็ว่าง แล้วจะไปนั่งมอเตอร์ไซค์ให้มันอันตรายทำไม" พอจบประโยคคำพูดของนาคาคนที่มองมาคนแรกก็คือพริกแกง เธอมองนาคาแล้วสายตาของพริกแกงก็มองไปที่น้ำฝนอีกคนเหมือนไม่พอใจมาก "ตกลงจะไปด้วยไหม ถ้าไปก็รีบมา" ส่วนคนข้างล่างก็เริ่มจะเร่ง "ไป" น้ำฝนแกะมือของนาคาออก พร้อมกับก้าวลงจากรถสองแถว แล้วเธอก็เดินไปซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์ของสมชาย "ไปได้แล้วสมหมาย" "หึ!" ตอนนี้ไม่ว่าเธอจะเรียกชื่อพ่อหรือชื่อทวดเขารับได้หมด เพราะดูเหมือนว่าน้ำฝนจะเลือกเขา สมชายรีบขับรถออกตัวไปแต่ก็ไม่เร็วนัก เขาขับมอเตอร์ไซค์มาประมาณ 20 กว่านาทีก็มาถึงโรงเรียนในตัวอำเภอ แล้วสมชายก็มาจอดรถที่หน้าตึกให้น้ำฝนลงแบบไม่ต้องเดินไกล "ที่จริงมึงไปจอดที่ลานจอดรถเลยก็ได้นะ แล้วเดินมาพร้อมกัน" ทั้งสอ