11
1064 คำ
11
“ฝรั่งอย่างคุณจะใส่ใจเรื่องคืนนั้นทำไม ถือว่าเป็นวันไนต์สแตนด์ก็ได้ เช้ามาก็จบอย่างที่คุณพูดเมื่อกี้ ฉันยังคิดแบบนี้เลย” บัณฑิตาพูดไปก็ขยับตัวไป ก่อนก้าวเท้าลงบนพื้นห้อง หมายจะวิ่งไปยังประตูห้องนอน เพื่อนำพาตัวเองออกจากห้องนี้ เพราะอยู่นานไปไม่ปลอดภัยแน่ ทว่าหล่อนเพียงก้าวไปสองก้าว ร่างสาวก็ถูกคว้าไว้ด้วยลำแขนบึกบึน “ว้าย! ปล่อยนะ”
“ปล่อยแน่ ปล่อยลงเตียงไงล่ะ” พูดจบก็จับร่างเล็กลงบนที่นอน โดยมีร่างตนทาบทับ
“ปล่อยนะ คุณทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ” บัณฑิตาพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ ขยับตัวดิ้นไปมา หวังจะหลุดพ้นจากร่างหนา ความกลัวแทรกซึมจิตใจ
“ทำไมจะทำไม่ได้ ในเมื่อเราเป็นผัวเมียกัน” เขาพูดดื้อๆ
“ฉันไม่ใช่เมียคุณ เรื่องวันนั้นมันผ่านมาเป็นปีแล้ว ฉันลืมมันไปหมดแล้ว”
“ถ้าคุณลืม ผมจะทวนความทรงจำให้คุณเอง รับรองว่าจะทำเหมือนคืนนั้นเปะ”
คำพูดเขาช่างน่ากลัว หัวใจหล่อนเต้นแรงมาก ไม่คิดว่าตนหนีการแต่งงานมาไกลถึงประเทศอังกฤษ แต่ต้องมาพบกับชายที่สร้างฝันร้ายให้กับตน นั่นเท่ากับว่า หล่อนหนีเสือปะจระเข้
“คุณจะมาถือสิทธิ์ในตัวฉันแบบนี้ไม่ได้นะ คุณไม่คิดบ้างเหรอว่า ปีกว่าๆ ที่ผ่านมา ฉันอาจมีสามีหรือมีแฟน นอนกับผู้ชายอีกหลายคน หรือไม่ก็แต่งงานมีครอบครัวแล้ว อะไรมันก็ไม่เหมือนเดิมอย่างที่คุณคิดนะ” บัณฑิตาพยายามหาทางเอาตัวรอด หล่อนคิดว่า พูดออกไปเช่นนี้เขาอาจรามือ ไม่ทำตามความตั้งใจ
ผิดคาด...
“ไม่สน” ลีโอนาร์ดตอบสั้นๆ
“อะไรคือไม่สน” บัณฑิตาถามเสียงสั่น อาการหวั่นใจเพิ่มมากขึ้น
“ก็ไม่สนไงว่า คุณจะนอนกับผู้ชายมากี่คน ไม่สนใจว่าคุณจะมีสามีแล้ว หรือสนใจว่าคุณมีลูก เพราะต่อจากนี้คุณเป็นของผมคนเดียว”
โอ๊ย! อยากจะบ้าตาย
เกิดมาไม่เคยคิดว่า จะมีผู้ชายแบบนี้อยู่ในโลก ดื้ออย่างนี้บัณฑิตาคงหาทางออกอื่นที่จะทำให้เขาเลิกล้มความตั้งใจทวนความจำ
“ฉันเป็นเอดส์ คุณนอนกับฉันไม่ได้หรอก เดี๋ยวคุณติดนะ ฉันเตือนคุณแล้วนะ” หล่อนคิดว่ามันคงได้ผล คงไม่มีใครกล้าเสี่ยงกับโรคนี้
“เรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่ มันมีวิธีป้องกัน ผมใส่ถุงยางก็จบแล้ว” ลีโอนาร์ดมีทางออกเสมอ บัณฑิตาอึ้งไปอีกรอบ ไม่คิดว่าเขาจะแก้เกมเช่นนี้ แล้วทีนี้หล่อนจะหาข้ออ้างอะไร
“ฉันมีประจำเดือน มันสกปรก” หล่อนหาข้ออ้างต่อไป
“ไม่สน ผ่าได้” เขาตอบแบบไม่แยแส และเมื่อเห็นบัณฑิตาอ้าปากจะพูด ลีโอนาร์ดก็รีบพูดดักคอ “ไม่ว่าคุณจะอ้างอะไร ต่อให้คุณเป็นโรคติดต่อร้ายแรงผมก็ไม่สนใจ ผมสนเพียงแค่ว่า ตอนนี้คุณอยู่กับผม และผมไม่มีวันปล่อยคุณให้หลุดมือไปอีกแล้ว”
ลีโอนาร์ดอาศัยช่วงเวลาที่หล่อนตกใจเผยอปากคล้ายกำลังตอบโต้ แนบปากปิดกลั้นเสียงพูดของหล่อน หัวใจลีโอนาร์เต้นแรงด้วยความตื่นเต้นกับจุมพิตที่ตนรอคอยมาแรมปี
บัณฑิตาเบิกตากว้าง ตกใจทำอะไรไม่ถูก ร่างกายนิ่งค้างราวกับว่าร่างกลายเป็นหิน ลิ้นหนาที่ลุกล้ำเข้ามาในโพรงปาก ตอนนี้กำลังพันรัดลิ้นนุ่ม ไล่ต้อนหาความหวานที่อบอวลไปทั่ว หัวหล่อนหมุนเป็นลูกข่าง งงงวยกับจูบแรกในชั่วขณะที่สติสมบูรณ์ ไม่ได้ถูกกล่อมด้วยฤทธิ์ยาเสน่หา
ขณะที่สมองคล้ายหยุดสั่งงาน ร่างกายบัณฑิตาร้อนวูบวาบขึ้นมา ขนเส้นอ่อนบนผิวหนังพร้อมใจกันลุกพรึบ เกิดความรุมร้อนในกาย ระดับอุณหภูมิระอุทีละน้อย คล้ายมีลาวาไหลเวียนในกายอีกด้วย จุมพิตของชายแปลกหน้ากำลังทำให้บัณฑิตาจมดิ่งในห้วงพิศวาส เคลิบเคลิ้มไม่ต่างกับคนกำลังละเมอ บัณฑิตาควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ อยากดึงสติกลับมา ทว่าก็ถูกแรงปรารถนาดึงรั้งไว้
หัวใจลีโอนาร์ดพองขยายไปตามจังหวะการหายใจ เขาไม่เคยปรารถนาจุมพิตสาวคนใดเท่าหล่อนมาก่อน ผู้หญิงที่ผ่านมานับตั้งแต่วันนั้น เป็นเพียงการปลดปล่อย ระบายความอัดอั้นให้พ้นกายไปเท่านั้น ไม่มีความสิเน่หา ไม่มีใจผูกพัน ไม่มีความสุขที่อาบไปทั่วจิตใจสักคน ความรู้สึกที่ไม่ได้รับจากหญิงใดอยู่กับหล่อนเพียงคนเดียว
ฝ่ามือใหญ่ลูบไปตามผิวกายบัณฑิตาผ่านชุดสวย ที่ถ่ายเทความร้อนเข้าสู่ผิวกายสาวไปในตัว ส่งผลให้ระดับความร้อนเพิ่มทุกขณะ หล่อนกระส่ายกระสับคล้ายคนจับไข้ จุมพิตของเขานำพาความซาบซ่านสุดรัญจวนมาให้สาวไร้ประสบการณ์
“คุณมีใครไหม” เขาถามชิดเรียวปากอิ่มที่ถูกบดจูบยาวนาน คลอเคลียแผ่วเบา จูบซ้ำๆ หลายหน “ว่าไงครับคนดี คุณมีใครไหม”
“ไม่...ไม่มี” บัณฑิตาตอบออกไปคล้ายคนไม่รู้สึกตัว
“คุณเคยนอนกับใครไหม นอกจากผม” ลีโอนาร์ดถามอีกคำถาม กัดริมฝีปากล่างหล่อนเบาๆ ใช้ลิ้นเลียไปมา บัณฑิตาขนลุกซู่ หน้าท้องเกร็ง
“ไม่” เป็นคำตอบที่เรียกรอยยิ้มบนใบหน้าลีโอนาร์ด
“ชื่นใจจังคนดีของผม” เขาพูดจากใจ จูบปากหล่อนราวกับให้รางวัล “ผมต่อแล้วนะ”
“อย่าค่ะ” คำพูดของลีโอนาร์ดเรียกสติบัณฑิตาให้กลับมา “ฉัน...ไม่พร้อม”
“เดี๋ยวคุณก็พร้อม เชื่อผม” ลีโอนาร์ดเหมือนไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น เขาสนใจเพียงแค่หล่อน เขาเริ่มทำตามใจปรารถนา โรมรันลิ้นสาวด้วยลิ้นของตน สาวเจ้าไม่เป็นงานกำลังถูกมนต์พิศวาสเข้าครอบงำอีกครั้ง มือไม้อ่อน ไม่มีเรี่ยวแรงยกขึ้นต่อต้านแม้ว่าอยากทำก็ตาม ราวกับว่าใจหลุดลอยไปตามกระแสสวาท
- ผู้เขียน
